Била заробена во вулканска кал, фотограф ја сликал и ја оставил да умре: Ова му донесе награди и пари, по 20 години објавил зошто не ѝ помогнал
Една од најпознатите, а воедно и најшокантните фотографии во светот, останува потсетник за ужасната судбина на 13-годишното девојче Омајра Санчез, кое беше заробено во вулканска кал 60 часа по ерупцијата на вулканот Невадо дел Руиз на 13 ноември 1985 година во Колумбија.
Фотографијата, која заврши на многу насловни страници низ целиот свет, е направена од Френк Фурние, неколку дена по ерупцијата, а само три часа пред смртта на Омајра Санчез. Несреќното девојче беше заробено во урнатините, калта, камењата и дрвјата донесени од свлечиштето предизвикано од активниот вулкан, кој веќе одзеде 24.000 животи, бидејќи локалните власти, и покрај предупредувањата, не презедоа никакви превентивни мерки.
Почина од хипотермија и срцев удар
Во оваа природна катастрофа, Омајра Санчез беше заробена во градот Армеро. Два полни дена и три ноќи, спасувачите се обидуваа да ја ослободат, но без успех.
Кранот и хидрауличната пумпа, неопходни за расчистување на остатоци и тежок материјал, не пристигнаа на време. Колковите на Омајра беа сериозно повредени, а нозете ѝ беа заглавени. Исцрпена, и покрај нејзината вера и смиреност, таа почина од срцев удар и хипотермија на 16 ноември.
Нејзината трагична судбина стана позната низ целиот свет најмногу благодарение на фотографијата, која продолжи да живее 40 години по нејзината смрт.
Нејзините очи беа црни од крв
Сем Фурние ја доби престижната награда World Press Photo во 1986 година за фотографијата на девојка со очи толку крвави што изгледаат како да се црни, со избледени раце и отечено лице.
Агонизирачката смрт на Омајра, во присуство на бројни новинари и фотографи, беше следена во живо на телевизија низ целиот свет, но предизвика и голема контроверзност: не беше ли единствената човечка акција во таква ситуација да се помогне, а не да се фотографира?
„Мамо, тато ве сакам“
Пред да ги затвори очите засекогаш, младата Омајра, чиј живот сè уште беше пред неа, ги изговори срцепарателните зборови: „Мамо, тато, брате, ве сакам толку многу!“
И штом луѓето ја слушнаа веста: „Таа почина“, веднаш масовно и бесно почнаа да го поставуваат прашањето - зошто Фурние не ѝ помогнал или барем не се обидел да ја спаси.
На познатиот фотограф му беа потребни 20 години за да проговори за најтрауматичниот настан во неговиот живот, а тој го објасни својот процес за Би-Би-Си.
„Не беше можно да ја спасам“
„Беше невозможно да ја спасам. Сепак, чувствував дека приказната е важна и дека треба да известувам и бев среќен кога пристигнав и ги видов реакциите и интересот на луѓето. Ќе беше многу полошо ако луѓето воопшто не се грижеа за настаните. Знаев што треба да правам и само се обидував да ја завршам својата работа што е можно подобро“, ја започна својата приказна.
Тој додаде дека властите не реагирале и дека немало план за евакуација и спасување. Сепак, тој верува дека со самата фотографија направил еден вид добро дело „на долг рок“ за населението во областа кое страдало како резултат на ерупцијата.„Фотографијата помогна да се собере финансиска помош низ целиот свет. Исто така, сите сфатија колку се неодговорни лидерите на земјата и колку немаат храброст да се справат со ситуацијата“, рече тој, додавајќи дека е „среќен“ што им помага на луѓето емоционално да се поврзат со девојката-жртва преку неговата фотографија.
Фото:
Извор: Zena.blic.rs