„Ани се роди во прегратките на баба ѝ“: Најубавото искуство на акушерката Биба која ја породи ќерка си
Акушерка Бисерка Маток Главаш, бабица која породила повеќе од 6.000 жени, пред четири години станала горда и среќна баба - за прв пат. Неодамна ја породи својата ќерката, се роди мало момче, а за среќата да биде поголема ја породи и својата снаа. Таа ја породи својата ќерка и во рака за првпат го зема своето внуче. За ова искуство напиша трогателен текст, но и за вредноста на семејството и работата што ја сакаш.
Јас сум бабица. Акушерка, како што велат меѓу народот. Таа која им помага на жените со знаење, љубов и нежност да внесат нов живот во светот. Акушерката верува во силата на женското тело, акушерката верува во симбиозата на мајката и детето.
Да го носиш тоа мало суштество под твоето срце девет месеци, да ги слушаш движењата во стомакот, да го замислуваш моментот на запознавање... сето тоа е почеток на безусловната љубов и нераскинливата врска помеѓу мајката и детето, а акушерката е привилегирана да биде дел од таа бајка.
Неописливата енергија, комуникација, поврзаност, заедничко исчекување на тоа мало топче љубов што доаѓа кај нас ме доведе до најголемиот подарок во мојата кариера
Јас сум мајка. Мама, толку едноставна, а сепак толку прекрасна и посебна титула. Мамо, мамо, мамо. Две момчиња и една девојка ме почестија и со таа титула. Толку многу љубов, наклонетост, солзи, прегратки, гордост и неопислива среќа е резервирана за мама. Пребрзо растат и за миг сфаќаш дека не знаеш кога станале полнолетни.
Нина е бремена, беше реченицата што ја кажа ќерка ми, која кај мене предизвика бура од емоции. Повторно, веќе некое време им кажувам на моите деца дека е време да станам баба.
Нина не е прва од нејзината генерација која е бремена, но најблиска е со ќерка ми и претпоставувам дека затоа сум особено вознемирена и со нетрпение го чекам терминот. После секој преглед ќерка ми ме прашува дали е се во ред со Нина. Сѐ беше во ред и Нина роди прекрасно момче. Бев бабица на Нина.
И цело тоа време постојано размислувам колку би била среќна кога ќерка ми би била бремена. И да, таа дојде дома и ми даде плик и ми рече:
-Отвори го, види, знаеш ли што е тоа? Тоа беше наод кој потврдуваше дека е бремена.
Бремена. Мојата ќерка. Ќе станам баба. Среќата, радоста, возбудата, неверувањето наизменично се менуваат со грижата дали сѐ ќе биде во ред. Таа е силна, тоа го знам, но загрижен сум дали ќе знам како да ја подготвам за најголемата и најважната задача. Јас сум бабица. Јас сум мајка. ќе бидам баба. Може ли да бидам во сите улоги одеднаш? Дали како мајка морам да бидам лишена од магичниот момент на првиот допир меѓу бабицата и новороденчето? Затоа што тоа новороденче ќе ми биде внуче.
Доброто образование и подготовка за сѐ што ја чека жената во родилната сала е работа на бабицата. И јас сум бабица на ќерка ми секој ден. Многу зборуваме, прашува, се интересира. Постојано и повторувам дека секоја здрава жена може да го донесе своето дете на свет со силата на сопственото тело.
Последниот ден е 2019 година, на работа сум, во породилна сала, колешката ми вели дека ми заѕвонил мобилниот.
Нека, одговарам, не е ништо важно, освен ако не ме повика ќерка ми.
Но, тоа беше таа. Ја викам, вели дека и пукнал водењакот. И така одлучи мојата внука. Бабата е на смена и ќе биде бабица. И јас бев бабица, мајка и станав баба.
Неопислива енергија, комуникација, поврзаност, заедничко исчекување на тоа мало топче љубов што доаѓа кај нас ме доведе до најголемиот подарок во кариерата. Ани е родена во прегратките на баба ѝ. Нераскинливата врска на женската сила, женското заедништво, магичен почеток на безусловната љубов.
Јас сум бабица, јас сум мајка. Јас сум баба.
Акушерката Бисерка ни раскажа како неодамна пречекала повеќе свои внуци, повторно ја породила ќерката, а исто така и снаата, со што ја продолжила традицијата на семејно акушерство.
Извор: zadovoljna.dnevnik.hr
