Тања била киднапирана пред 50 години од брачен пар во Макарска: „Со години ми праќаа чоколади“
Пред 50 години, постар брачен пар од Австрија ја киднапирале тригодишната Тања Јелачиќ. Ја намамиле во автомобилот и се упатиле кон границата. За среќа, словенечката полиција и царинските службеници ги пресретнале на преминот, а девојчето било вратено кај нејзината 21-годишна мајка Лилјана, чиј мирен ден се претворил во кошмар, истата вечер, пишува 24ur.com.
Спомени кои ги раскажале родителите
„За прв пат бев на одмор сам со мајка ми. Беше август 1975 година, имав помалку од три години. Бевме во Макарска, престојувавме во хотел. Тој ден, по ручекот, беше рано попладне, отидовме на плажа, каде што се забавував со ќерката на пријателката на мајка ми, тие беа на одмор со нас“, вели 52-годишната Тања Јелачиќ од Пирана.
Поради возраста, тој не се сеќава на самиот настан, но ја знае приказната од приказните на своите родители. Нејзиниот татко за жал починал, а сеќавањата на нејзината мајка полека бледнеат. Тања раскажува како била живо и доверливо дете.
„Не се плашев од луѓе, а веројатно не се плашев ниту од двајцата што ме возеа. Очигледно имало многу играчки во нивниот автомобил, претпоставувам дека така ме намамиле да одам со нив“, рекла таа. Таа дури и не се сеќава на неколкучасовното возење од Макарска до словенечко-австриската граница, каде што патувањето за среќа било прекинато.
Потрага и хаос на плажа
„Кога мајка ми одеднаш не ме пронашла на плажа, настанл вистински хаос. Сите што биле блиску во тој момент ме барале, како на плажа, во хотелот, го пребарувале секој агол, гледале кон водата...“ ги опишала Тања моментите на паника. Полицијата го пребарувала и морето покрај брегот, бидејќи Тања во тој момент не знаела да плива.
Ја спаси мечето
„Исклучително сум благодарна на словенечката полиција и царинските службеници кои ме спасија. Веројатно им било доста необично за нив кога постара двојка со себе носи толку мало дете“, вели Тања. Клучен детаљ во потрагата било нејзиното мече. „Исто така, им помогнало тоа што имало плишано мече со мене, од кое никогаш не се одвојувала“.
Кога полицијата во Макарска се посомневала дека можеби станува збор за киднапирање, веднаш ги известиле сите гранични премини во поранешна Југославија. Бидејќи немало интернет, можело само да го проследат мојот опис. Додадоа и дека веројатно имам плишано мече со мене. Мислам дека тоа ме спаси“, објаснува таа.
Со години потоа, таа не разбираше зошто нејзината мајка не ги трга очите од неа, дури ни кога порасна. Дури подоцна сфати дека настанот оставил длабока траума врз нејзината мајка, која сè уште не сака да зборува за тоа денес.
Киднаперите испраќаат чоколади со години
„Кога понекогаш следев случаи на киднапирање деца во странство на телевизија, секогаш се замислував себеси. Којзнае што можеше да ми се случи, којзнае каде ќе завршев...“ вели таа. Интересно е и продолжението на приказната. Постарата двојка на границата тврдела дека само сакале да го земат девојчето на патување и да ја вратат. Случајот го презеде хрватската полиција, а наводно понудиле отштета.
„Мајка ми не сакаше ништо да знае, не сакаше ништо да земе. Ја натераа мајка ми да потпише изјава дека нема да ги тужи. Не сакаше да има никаква врска со тие луѓе, кои наводно биле од Клагенфурт и имале фабрика за чоколадо таму“, додава Тања.
Таа објасни дека неколку години потоа, киднаперите ѝ испраќале честитки и чоколади секој Божиќ, во кои уживала како мала, не знаејќи кои се овие „добротвори“. Денес Тања живее во Пиран и работи како медицинска сестра повеќе од триесет години.
Таа има возрасен син со кого сака да патува, но признава дека кога била мала, се грижела за него со дополнителна претпазливост. Бидејќи, како што вели та, кога ќе доживеете нешто слично, сфаќате дека лошите работи не се случуваат некаде далеку.
Извор: Idex.hr
Фото: Принтскрин 24.ur
