Билјана почнала предвреме да се породува, додека во болницата немало струја: Млада докторка со потегот на спасување е за воодушевување ВИДЕО
Недаља, сите се тука и потсетуваат на среќа. Токму така би можеле да го опишете утрото на 10 август годинава кога Биља Јеремиќ (35) од Ковин стана да ја испие терапијата и да се врати во кревет со својот сопруг Горан и ќерката Лена. Иако водеше ризична бременост, немаше индикации дека ќе се породи во 33-та недела.
Гледано од оваа дистанца, се чини дека животот на Билјана од 10 август до 11 септември бил прецизно инсцениран. Сценарио достојно за најголемите драми, расплет толку сложен што верувате дека само дух од машина може да го одмота, а потоа посакуваниот пресврт и катарза. На конкретен пример - плацентарна абрупција, ненадејно, предвремено породување, брза помош што вози до Смедерево затоа што нема време за Белград и царски рез што се изведува под светлата на мобилните телефони затоа што во болницата нема струја. Херојот на приказната - докторката Мила Марин, која го направила речиси невозможното и успеала да ги спаси и мајката и бебето.
Jа молев докторката да не умреме
Дека судбината имала удел во тоа сведочи уште еден неверојатен сплет на околности. Но, ќе стигнеме до тоа хронолошки. Младата 35-годишна мајка на осумгодишната Лена и тримесечниот Лука се присети на едно летно неделно утро кога ненадејната болка во стомакот ја поврза со стомачен вирус, а не со породувањето, кое не смеело да започне во тој момент.
- Се сеќавам дека во еден момент дојде брза помош. Отидовме во Смедерево, бидејќи немаше време за Панчево и Белград. Во тој момент, имав само страв за бебето и ѝ реков на докторката во амбулантата дека ги молам ниту бебето ниту јас да не умреме. И тоа е последното нешто што го паметам - ја започнува приказната Билјана, која е андрагог по професија и работи во телекомуникациска компанија.
Болницата во Смедерево тој ден немаше струја, а на должност беше млада докторка - без многу искуство, но со големо срце и голема храброст и смиреност.
- Исто така, се сеќавам на многу жени околу мене. Се сеќавам дека бидејќи немаше струја, се обидуваа да го слушнат чукањето на срцето на бебето преку ЦТГ. Потоа велат дека тонусот паѓа. Се сеќавам дека докторката рече дека веќе сум отворена шест или седум прсти и дека ми пука водата. Докторката им вика на колегите: „Итна помош“. Тоа е последното нешто што го паметам до одењето на интензивна нега.
Лука не дишеше
Билјана подоцна рече дека и рефлекторот во салата откажал и дека сите присутни го вклучиле блицот на своите телефони. Породувањето траело 11 минути, а кога Лука бил изваден - тој ниту плачел ниту дишел.
- За да биде сè уште покомплицирано, педијатарот е на околу 150 метри од мене, а бабицата што го носи, знаејќи колку е важно сето ова, трча преку каблите за да го донесе кај педијатарот и да се обиде да го реанимира и да го оживее. Она што ми се случи е најтешката форма на породување што еден гинеколог може да ја доживее во својата кариера. Гинеколозите кои се на специјализација чекаат да се случи ваков случај за да можат да ја завршат специјализацијата - вели Билјана.
Инаку, во комплицирани ситуации како што е абрупција на плацентата, т.е. одвојување на плацентата, кога се случува обилно крварење, обично се спасуваат само мајките. Д-р Мила Марин успеа да ги спаси и двете. Билјана сакаше да ѝ каже колку е благодарна за сè.
- Прво на сите, таа е одлична докторка, одличен професионалец и мој пријател за цел живот. Ние сме на иста возраст, таа е многу млада. Од тој ден, ја нарекувам „мојата посебна самовила Мила“ и мислам дека Лука ќе ја слушне неговата прва бајка токму за неа. Во тој момент, таа презеде голема одговорност, беше сама, докторката на повик, а во деновите што следеа беше и голема поддршка за мене, но и некој што имаше толку многу емпатија што седеше со мене и плачеше затоа што разбираше низ што минувам - се сеќава таа.
Докторката беше првата личност што Билјана ја виде откако се разбуди. Таа ја направи и првата фотографија од Лука, кој беше транспортиран во неонатолошкиот институт 2 часа по породувањето.
- Во деновите што следеа, одвојувањето од бебето беше најтешко за мене. Бев опкружена со мајки кои се радосни и со денови си го поставувам прашањето - зошто ова треба да ми се случи мене - затоа што знам колку се грижев и се грижев за себе - вели таа.
Лука е роден во болницата Свети Лука
Сега доаѓаме до заплеткувањето на судбината во животите на Билјана, Горан и нивниот син, кого го крстија Лука штом дознаа дека очекуваат момче.
- Болницата во Смедерево каде што се роди нашиот син се вика Свети Лука. Сега, кога поминаа три месеци и работите полека се враќаат на старо, мислам дека, сепак, секое парче беше на свое место, колку и да беше тешко - признава .
Билјана ја напушти болницата по 10 дена, додека Лука ја водеше својата втора битка во Институтот. Имаше проблем со белите дробови и разви сепса, но за среќа, херојски го надмина сето тоа.
- Да не беше Горан во тие денови, не знам како ќе преживеев. Тој ми е голема поддршка за многу работи во животот, и сигурно му било тешко, но тој го издржа тоа како секој силен и стабилен маж и по којзнае кој пат покажа зошто е мој избор, а јас негов - гордо истакнува нашата соговорничка.
Напуштање на болницата, момент на распад, потоа среќен крај
Моментот кога заминав од болница, признава таа, беше најтежок за неа.
- Ништо друго не ми беше толку тешко како фактот што морав да си одам дома со празни раце. Тоа ме скрши ужасно и тогаш најмногу плачев. Од самиот почеток, замислував како влегувам во станот, го држам бебето и како сите сме таму заедно и заедно како семејство - се сеќава таа.
Сепак, таа веруваше дека сè на крајот ќе заврши како што посакуваа и се молеа. Идејата за неа, Горан, Лена и Лука заедно ја држеше во верата во неизвесните денови. Сепак, точно 31 ден по неговиот престој во институтот, на 11 септември, малиот Лука се враќа дома.
- Се сеќавам како се смешкав во автомобилот. Се сеќавам на моментот кога излеговме од вратата на институтот кога побарав да се фотографираме затоа што мислев дека лошиот сон од сите претходни денови завршил и дека конечно се разбудив. Сега уживам во секој ден и во Лука и во Лена - вели таа со полно срце на крајот.
РЖМ/ИС - ФОТО: Принтскрин јутјуб
