„Бракот без секс е осуден на пропаст“: Разја Чолаковиќ, Босанка со хиџаб проговори за „срамни теми“
Сè почесто во современите бракови се поставува прашањето – што кога ќе исчезне интимноста? Дали партнерството без допир, без желба и блискост сè уште може да се нарече брак?
М-р Разија Чолаковиќ, проговори на оваа тема, во хиџаб, но храбро и гордо пред целата јавност. Нејзината изјава во целост:
-Не е лесно да се одговори на вакво прашање, затоа што секој брак има своја приказна. Но едно е сигурно – интимноста е важна. Сексуалната блискост не е луксуз, не е нешто „споредно“, туку потреба која поврзува, негува и ја продлабочува врската меѓу две личности.
Со години слушам жени кои во брак не доживеале допир, бакнеж, вистинска блискост.
Живеат заедно, но емотивно се оддалечени.
Сексуално – речиси странци.
Единствено прифатливо оправдување за отсуство на сексуални односи е болест: физичка или психичка.
Сè друго се изговори што често ги користиме за да прикриеме поголем проблем.
Ако сте во брак со личност која е здрава, а сексуалниот живот речиси и не постои, и ако тоа го трпите со години „поради децата“, „поради финансиите“ или „поради мирот во куќата“, прашајте се – каде сте вие во сето тоа?
Каде е вашата потреба, вашата блискост, вашата среќа?
Често ја слушам реченицата:
„Па подобро и така, само да се одржи бракот.“
Или уште полошо:
„Подобро да изневерам, отколку да се разведам само поради секс.“
Но, ајде да бидеме искрени:
Сексуалната потреба е природна. Нема ништо срамно во тоа да сакате некој да ве прегрне, да ве бакне, да почувствувате блискост.
Ако тоа го нема, бракот полека се претвора во форма без содржина.
За мене, недостатокот на интимност може да биде причина за развод.
Можеби не за секого, но за оној што се чувствува емотивно и физички занемарен – апсолутно да.
Затоа што бракот не е само презиме, делба на сметки и деца.
Бракот е и допир. И желба. И меѓусебна грижа.
Ако сето тоа недостасува, време е искрено да зборуваме за тоа, без осуда.
Бидејќи секој заслужува врска во која се чувствува видено, посакувано и сакано, заклучува таа.
Бракот без емоционална и физичка врска станува само форма без суштина. Секој човек заслужува љубов во која ќе се чувствува виден, сакан и посакуван.
