Момче, кое живее во сиропиталиште, нацртало слика од својата мајка за да може да лежи во нејзините раце
Во длабоко трогателна сцена од сиропиталиште, едно момче наоѓа уникатен начин да се справи со недостигот од неговата мајка...
Копнеејќи по љубовта и сигурноста што некогаш ги знаел, тој зел парче креда и внимателно нацртал слика од неговата мајка во природна големина на подот од игралиштето. Потоа легнал во контурата на нејзините раце, како таа повторно да го прегрнува.
Во тој нежен момент, неговиот цртеж станал мост помеѓу сеќавањето и копнежот - тивок чин на надеж и љубов.
Сликата, создадена пред неколку години, е истовремено и срцепарателна и длабока, истакнувајќи колку силна и трајна може да биде врската помеѓу детето и родителот, дури и кога се разделени од загуба или оддалеченост. За ова момче, цртањето не било само уметност - тоа било утеха, поврзаност и начин да ја одржи љубовта на неговата мајка жива во неговото срце.
Неговата приказна резонира со секој што некогаш сакал и му недостигал некого, потсетувајќи нè дека човечката потреба за нежност и припадност може да најде израз во наједноставните и најкреативните акти.
На крајот, овој мал чин е доказ за отпорноста на децата и трајната моќ на љубовта - дури и кога е нацртана само со креда.
