Ружица Милошеска Брчиоска: Верувам дека станав подобра личност занимавајќи се со музичката професија

Вечерва „Ареа“ ќе ја одбележи 25 годишната кариера со голем концерт во СЦ „Јане Сандански“ во Скопје, на кој ќе го изведе „ Врати на имагинација“  во живо, како што е снимен, но со нова енергија и современ звук. Организатор на концертот е Авалон продукција. 

Овој јубилеј не е само нивна победа, туку и празник за сите што некогаш пееле нивна песна, што се пронашле во нивен стих или што со нивна мелодија заспале и се разбудиле. И не е само потсетување на минатото, туку и патување низ времето, враќање кон младоста. Но, и потврда дека „Ареа“ сè уште има што да каже.

Со овој настан ќе се одбележат и 25 години од легендарниот настап на „Скопски саем“, концерт што многумина го паметат како еден од најенергичните во историјата на македонскиот рок.

Во чест на годишнината, бендот најавува и винил-издание на албумот „Врати на имагинација“, со специјален дизајн и ремастеризиран звук. Тоа е убав потсетник дека добрата музика не старее – таа зрее. 

Овој вовед го заокружува  Ружица Милошеска Брчиоска, со нејзин пристап и размислувања за концертот, за музиката на „Ареа“. 

ЖМ:Како изгледа процесот на подготовка на еден ваков настан по толку години, дали е повеќе носталгичен или инспиративно предизвикувачки?

-Јас би рекла дека е повеќе инспиративно предизвикувачки, а помалку носталгичен, бидејќи и по толку години ние сме се уште активни и уште ја имаме публиката на наша страна. Тоа се верните фанови кои нé поддржуваа за целото време додека сме на сцената и за тоа сме им благодарни. Носталгијата е присутна по времето во кое имаше процут на македонската музичка сцена, времето кога интензивно се снимаа и изведуваа песни од страна на квалитетни македонски изведувачи. За процесот на подготовка на овој настан се одговорни Авалон Продукција, наша докажана и успешна промотерска куќа, за нив и не треба посебно да се зборува, јавноста добро ги знае по успешната организацијата на многубројните концерти во текот на годините наназад, како на странски, така и на домашни изведувачи, тие се наши долгогодишни пријатели, така што во тој поглед ние, „Ареа“, сме опуштени.

ЖМ: Што сакате публиката да почувствува кога повторно ќе ги „отвори“ вратите со вас?

- Па ние и не сакаме нешто посебно, едноставно на секој концерт, па така и на овој, сме водени од енергиите, како наши, така и на публиката во салата и оставаме сé да се одвива спонтано. Кој како ќе го доживее концертот и какви впечатоци ќе однесе со себе, тоа е негова лична работа. Ние сме тие кои ќе дадеме сé од себе концертот да биде успешен и позитивен.

ЖМ: Има ли нешто што денес го чувствувате посилно или поинаку кога ги пеете истите песни?“

- Јас за себе можам да кажам дека да, секогаш имам нови и различни чувства и понекогаш се многу силни. Од тука доаѓам до заклучок дека песната како песна воопшто, било која, не мора да е наша, не е само збир на емоции и сеќавања од некое минато време, туку и размена на енергии во моментот на изведба, тоа е нешто што се случува сега, на некое друго поинакво ниво од физичкото, ако ме разбираш...

ЖМ: Многумина велат дека „Ареа“ остави траен белег во домашната сцена. Каде сметате дека лежи тој „печат“ – во звукот, текстовите или во ставот што го носевте?

- Не би можела да кажам поради што е тоа така. Веројатно е поради сé заедно. Во секој случај ние отсекогаш сме барале свој сопствен израз во музиката, без никого да копираме, но од друга страна сепак сме ги следеле музичките трендови и сме се пробувале стилски да бидеме конкурентни на музичкиот пазар.

ЖМ: Кога размислувате за „имагинацијата“ денес, што значи тој поим за вас и како се менувал низ годините?

- Имагинација е имагинација и таа е различна за секој човек, бидејќи сите сме различни, можеш да ја имаш или да ја немаш и таа може да се менува со годините. Кога пишуваш песна можеш да бидеш воден од сопствената имагинација или од сопствената реалност. Понекои од тие имагинации (замислувања) со годините можат и да станат реалност. Затоа велат, пази што замислуваш, може да ти се оствари, (се смее).

ЖМ: Како Ве обликуваше ова 25-годишно музичко патување како жена, уметник и човек?

- Тоа патување ме обликуваше мене и јас го обликував него. Верувам дека станав подобра личност занимавајќи се со музичката професија.

ЖМ: Кои беа најтешките моменти низ годините и што ве држеше поврзана со музиката кога можеби беше најтешко?

- Секако дека имало и тешки моменти како и кај секој човек, но знаеш, кога е тешко во животот музиката може да ти помогне, се разбира ако ја избереш вистинската за тебе па дури и ако само ја слушаш. Еве Ивица на пример, вели дека свирењето гитара за него е најдобрата и вистинската медитација која му ги трга сите негативни мисли.

 ЖМ: Дали „вратите на имагинацијата“ се уште отвораат нешто ново за „Ареа“?

- Би требало во иднина да има и нови песни. Сепак не се врзуваме сега со никакви ветувања, ќе му дадеме приоритет на времето, тоа ќе покаже.

Соња Алексоска Неделковска
Фото: Дуле Дамјановски