Русија го признава мајчинството како работа, Македонија сè уште дебатира за подолгo породилно отсуство

Добивај вести на Viber

Додека Русија е на чекор од усвојување закон со кој мајчинството ќе се признае како форма на работа, Македонија допрва ја отвора дебатата за поддршка на мајките преку продолжено платено породилно отсуство. Двете земји се соочуваат со сличен предизвик – драматичен пад на наталитетот и загрижувачка демографска слика – но пристапите кон решавањето на овој проблем се различни.

Според извештајот на „BRICS News“, руската Државна дума е во завршна фаза на разгледување на закон кој би го вклучил времето поминато во грижа за деца во пензискиот стаж. Со тоа, мајчинството формално би се третирало како работа со општествена и економска вредност, а мајките би стекнувале право на пензиски кредит за годините посветени на семејството.

Официјална Москва оваа мерка ја претставува како начин да се поттикне наталитетот и да се зајакне социјалната сигурност на семејствата. Експертите ја оценуваат како прогресивен чекор што го менува традиционалниот поглед кон неплатената домашна работа – препознавајќи ја како вистински труд кој создава општествена вредност.

Во Македонија, пак, темата за поддршка на мајките и младите семејства повторно се актуализира преку предлог-законот на Левица за 18 месеци платено породилно отсуство. Според партијата, оваа мерка треба да биде дел од поширока демографска стратегија за справување со падот на наталитетот и негативниот природен прираст.

Податоците на Државниот завод за статистика покажуваат дека бројот на новороденчиња во земјата опаднал од 35.000 во 1991 година на 22.759 во 2023 година, додека бројот на смртни случаи е повисок од бројот на раѓања – јасен сигнал за демографски пад.

Во исто време, бројни жени во Македонија се соочуваат со несигурност и дискриминација на пазарот на трудот поради трошоците поврзани со породилното отсуство. Мерките за финансиска поддршка се ограничени, а мајките кои не се формално вработени остануваат без никакви бенефиции.

И додека Русија ја институционализира вредноста на мајчинството, Македонија сè уште се обидува да најде модел што ќе ја комбинира економската одржливост со социјалната правда. Двете земји покажуваат дека прашањето за поддршка на родителството станува клучен дел од демографската и економската политика, но разликата е во темпото и обемот на промените.

Експертите сметаат дека времето потрошено во грижа за деца треба да се вреднува не само морално, туку и економски, бидејќи тоа е инвестиција во идната работна сила и во стабилноста на општеството.

Соочени со намалување на населението, и Русија и Македонија се наоѓаат пред ист предизвик: како државата да ја препознае, поддржи и вреднува најосновната форма на труд – грижата за животот.