Најчеста грешка поради која зелката не стасува навреме: Трикот е во правилен избор на буре
Со доаѓањето на есента започнува и подготовката на една од најомилените зимници во македонските домови – киселата зелка.
Токму втората половина на октомври и почетокот на ноември е периодот кога најмногу домаќинства ја ставаат зелката во буре, за да биде совршено ферментирана до зимските празници.
Еден од клучните избори при подготовката е дали бурето да има чеп или не, бидејќи тоа директно влијае на процесот на ферментација.
Буре со чеп – практично за одржување
Многу домаќинки го преферираат бурето со чеп затоа што овозможува полесно одржување и „потопување“ на зелката. Преку чепот, саламурата лесно може да се испушти или да се промеша, а потоа повторно да се врати во бурето.
Овој тип буре е практичен затоа што ви овозможува редовно да ја следите состојбата на течноста, да го спречите развојот на мувла и да ја контролирате ферментацијата.
Буре без чеп – традиционален избор
Од друга страна, бурето без чеп е класичен, традиционален избор во многу семејства. Овој начин бара поголема внимателност – зелката мора да биде целосно потопена под саламурата и редовно да се „превртува“ или „пумпа“ воздух со црево, за ферментацијата да се одвива правилно.
Иако бара малку повеќе труд, многумина велат дека зелката од вакво буре има поинтензивен вкус и мирис.
Совет за совршена зимска зелка
Без разлика кој тип буре ќе го одберете, најважно е зелката целосно да биде покриена со саламура и да се чува на постабилна температура. Првите две недели се клучни – тогаш се пушта воздухот и се контролира процесот на киснење.
Со добро избрано буре и малку трпение, веќе по еден месец ќе имате совршено кисела зелка — неодолива за сарма, подварок и сите зимски специјалитети.
Фото извор: Freepik / Pexels
