По несреќен брак Милица одлучила да се разведе, родителите ѝ рекле дека не може да се врати дома зошто брат ѝ треба да се жени, денеска е успешна и прави свадба без нејзините
Во едно маало во Биелина, триесет и двегодишната Милица Јовановиќ донела храбра одлука – по пет години брак, сакала да стави крај на живот исполнет со игноранција, навреди и чувство на безвредност.
„Не се чувствував сакано, ниту почитувано,“ раскажува таа. „Секој ден беше борба да докажам дека заслужувам мир и достоинство.“
Кога конечно собра сила да го напушти сопругот и се врати во родителската куќа, ја дочека одговор што ја скрши:
„Татко ми ми рече – ‘Ќерко, не можеш да се вратиш. Брат ти треба да се ожени, а кој ќе го земе ако му кажат дека сестра му е разведена?’“
Наместо поддршка, добила осуда. „Ми рекоа – трпи, сите жени трпат. Како да е срамота да сакаш подобар живот,“ вели Милица.
Без дом и без пари, подоцна се преселила во мал стан кој го делела со уште неколку цимери. Работела сезонски работи, чистела по канцеларии и учела странски јазици за да може да си ја смени судбината.
По долга борба, конечно ја добила работата од соништата – во туристичка агенција во центарот на градот.
Таму го запознала човекот кој, како што вели, „ја научил што значи вистинска љубов“. По неколку години се венчале и добиле син.
Но, на свадбата не ги поканила родителите.
„Не од омраза,“ објаснува тивко, „туку затоа што не сакав да гледам луѓе кои некогаш ми кажаа дека мојот срам е поважен од мојата среќа.“
Денес Милица живее мирно и со гордост ја раскажува својата приказна – како доказ дека жената може да се подигне дури и кога целиот свет ѝ ја затвора вратата.
Фото извор: EPA