Вистинска случка: Го наследил целиот имот, откопал злато и не го поделил со сестрата, по неколку години го стигнала голема карма
Во едно мало село живееле баба и дедо кои целиот живот го поминале мирно и работливо.
Имале еден син, кој им бил најголема гордост, и двајца внуци – една внука и еден внук, кои често доаѓале да им помагаат околу куќата. Во дворот на нивната стара куќа, според легендата, се криел ќуп со злато што го чувале со години, верувајќи дека е дар од нивните предци.
Кога старите починале, пред смртта му кажале на синот каде точно да копа доколку некогаш му затреба тоа злато. Но човекот, плашејќи се дека богатството можеби е проколнато, никогаш не се осмелил да го откопа.
Наместо тоа, живеел скромно и чесно. Пред да почине, го поделил имотот меѓу своите деца – најголемиот дел, како што налага традицијата, му го оставил на синот, но му оставил и аманет:
„Ако некогаш го најдеш златото во дворот, не го задржувај само за себе – помогни ѝ на сестра ти.“
По неговата смрт, синот што го наследил имотот станал сè поалчен. Една вечер, решен да го исполни својот личен сон, отишол во дворот и почнал да копа на местото кое му го посочил татко му.
Таму навистина пронашол грне полно со златници. Ги уновчил и одеднаш му се променил животот – купил нова кола, ја преуредил куќата, живеел во изобилство. Но, аманетот на татко му го заборавил. Не ја побарал сестра си, ниту ѝ понудил помош.
Сестрата, пак, сама го градела својот живот. Работела вредно, чекор по чекор создавала сè што има, без туѓа помош. Со тек на време напредувала на работа, добила покачување и успеала да создаде повеќе од брат ѝ – со чисти раце и мирна совест.
А тој? Судбината му вратила по заслуга. По неколку години, неговото семејство било погодено од трагедии – изгубил дете во сообраќајка, потоа завршил во судски процес и затвор.
Сопругата го напуштила и со децата заминала во странство. Останал сам во големата куќа која почнала да пропаѓа, како симбол на сè што изгубил.
Во исто време, сестра му живеела мирен, среќен и успешен живот.
Оваа народна приказна, инспирирана од вистински настан, потсетува на една вечна вистина: алчноста е најголемиот непријател на човекот, а неправдата секогаш се враќа – само е прашање на време.
