Борка се согласила да ѝ ги извадат внатрешните органи: Отишла на лекар поради бубрезите, добила пострашна дијагноза од која страдаат многу жени

Добивај вести на Viber

Околу една од десет жени страда од ендометриоза. Една од нив е Борка Петровиќ која со српскиот медиуми најжена.рс го сподели своето десетгодишно искуство со оваа болест. Се јавува со менструацијата, се смета за болест на целото тело, но е многу потценета, неподносливо е болна и сѐ уште нема лек ...

Бидејќи ендометриозата (болест кај жените во репродуктивна возраст од 15-49 години) е исклучително честа, но и болна и вознемирувачка, крајно време би било да се разбере сериозноста на овој проблем.

Затоа Борка Петровиќ (41), Србинка која со години живее во Америка, е тука да ни го привлече вниманието на тоа како ендометриозата е многу повеќе од болни и тешки менструации.

Нејзиното прво сознание за ендометриозата било во 2012 година, пред точно 10 години, кога по силна болка во грбот, која станала секојдневна болка, отишла на лекар и му рекла дека мисли оти нејзините бубрези не се во ред и дека не може да ја поднесе таа секојдневна болка. 

- После ЦТ, па магнетна резонанца, докторот ми кажа дека имам огромни цисти на јајниците, и дека тоа не се обични цисти туку ендометриуми кои најверојатно се предизвикани од ендометриоза. Немав поим што е тоа и за што зборува, но разбрав дека морам итно да се оперирам. Докторот веднаш ми кажа дека постои можност да ми ги извадат двата јајници или матка или сите заедно и ми даде хартија да потпишам.

Кога се подготвуваш засекогаш да умре дел од тебе, тогаш сфаќаш дека животот има сосема друга цел. Дека сè што градите и сè што се стремите од „потреба“ и неопходност не е она што е вашата мисија на овој свет.

Во тој момент Борка имала 30 години и ги завршувала постдипломските студии во Америка. Бидејќи не знаела ништо за болеста, не размислувала многу на кој хирург ќе му ја довери операцијата. Но, сега, од оваа гледна точка, таа смета дека тоа е нејзината најголема грешка.

- Во суштина, отидов кај мојот редовен гинеколог и го прашав дали може да ја направи операцијата и секако се согласи. Тоа беше мојата голема грешка, но тоа можам да го кажам сега по 10 години. На операција дојдов со уште поголеми цисти по еден месец чекање се да се закаже и подготви. Имав циста од 16 см на левата страна и циста од 6 см на десниот јајник. Тоа се, да спомнам, крвави цисти, наречени ендометриоми.

На денот на операцијата дошла во болница со силни болки, а додека чекала да биде примена во операционата сала почнала да се тркала по подот и да повраќа поради екстремно силни болки.

- Ме кренаа од подот и веднаш ја вклучија инфузијата. Операцијата беше лапароскопска и лекарот, според него, ги отстрани цистите од кои почнала да пука поголемата, што беше причина за моите болки и повраќање тоа утро. Јајниците останаа на своето место, а сите органи останаа недопрени.

Кога мислела дека си ги решила тешкотиите, дури тогаш почнале проблемите

Самата операција поминала брзо и Борка имала впечаток дека агонијата конечно завршила. Најсреќна била затоа што сите органи и останале на своето место.

- Месец и пол по таа операција, мислејќи дека сум готова и дека најлошото помина, ја добив првата менструација и повторно болките од кои секој пат мислев дека умирам. Научени сме дека како жени имаме болки за време на менструацијата, па дури и кога сме парализирани, дека тоа е сосема нормално. Многу лекари ги опишаа моите болки како болки во бременоста. Зашто, ако дојде интензитетот на болката, во тие моменти не можам да се движам, не можам да поднесам светлина, звук, какво било движење.

Одлучила овој пат да најде друг хирург

- Скенирањето покажа дека повторно имам циста (ендометриом) на левиот јајник. Со оглед на тоа што цистата не можеше да се врати и да порасне толку брзо, јасно беше дека првата операција воопшто не била темелна и дека лекарот не отстранил сè како што треба за време на операцијата.

Од бројни причини на Борка не и било дозволено веднаш да се оперира, а тој доктор и препорачал да чека најмалку 6 месеци. Решив да земам апчиња за контрацепција и продолжила да ги пие така што целосно ги прекина менструациите.

- Нема менструација - нема болка. Пиев апчиња секој ден, а менструацијата целосно ми исчезна. Но, дојдоа и други симптоми, замор - хроничен замор, летаргија, потоа повторно болки и грчеви во стомакот, раздразливост и чувство на тага и депресија, а пред се зголемена нетолеранција кон одредена храна, дигестивни проблеми.

Почнала повторно да оди на лекар. Направила бројни анализи и повторно сфатила дека коренот на истиот проблем е ендометриозата.

- Конечно најдов супер хирург во Сан Франциско кој исклучиво ги правеше тие таканаречени минимално инвазивни операции. На првиот преглед ми објасни за каква операција се работи и повторно ме праша дали се согласувам да ми се отстранат јајниците и матката, доколку е потребно. Поминаа веќе година и пол по првата операција. Се согласив и потпишав документи за сите можности пред таа операција.

И втората операција е направена без отстранување на органите, но траела три часа бидејќи нејзината матка и јајниците биле залепени заедно, а потоа се било залепено на десната страна на абдоминалниот ѕид.

-Упорно се жалев на посилна болка на десната страна и конечно некој сфати зошто е така и зошто воопшто имав таква неопислива болка. Поради тоа што година и пол по првата операција веќе земав хормонски таблети и ми прекина менструацијата, болките не ми беа толку интензивни како порано, но сепак често се појавуваа. Покрај тоа, имаше две цисти од 5,5 cm и 2,3 cm, а потоа полип од 1 cm на врвот на матката. Сето тоа Др. Ендру Брил го отстрани, ги врати сите органи на нивното нормално место и отстрани што е можно повеќе ендометриоза.

Констатирана и е ендометриоза - IV степен

Што точно е ендометриоза? Ендометриозата е болест која се јавува кога клетките, т.е. ткивата кои се слични на ендометриумот кој вообичаено расте во нашата матка (и кој за време на менструалниот циклус се одвојува од ѕидот на матката, пука, а потоа го исфрламе за време на менструацијата), растат надвор од матката и прекумерно растат други органи.

Потоа тие клетки прераснуваат во органите, во повеќето случаи се собираат околу јајниците и ги формираат овие цисти-ендометриоми, но во многу случаи прераснуваат и во дебелото црево, мочниот меур, а во некои случаи може да се најдат дури и на дијафрагмата.

- Во мојот случај, по втората операција се чувствував извонредно. Но, јас продолжив да ги пијам апчињата и така продолжив да ја прекинувам менструацијата, бидејќи верував дека на тој начин ја намалувам шансата да се врати ендометриозата.

Ендометриозата е неизлечива

Ендометриозата е болест која не може да се излечи и без разлика дали ваквата циста е хируршки отстранета, голема е можноста таа повторно да порасне.

- Се преселив и во следните 5 години сменив толку лекари, пролеав толку солзи, сменив толку многу апчиња, но симптомите постојано ми се враќаа. Се чувствував депресивно и уморно, имав периодични стомачни болки, сексот стана болен, ја изгубив волјата и не можев да се концентрирам, имав проблеми со дишењето и можев да набројам толку многу симптоми...

Размислувањето за бременост носи нов притисок

Размислувањето за бременост носи ново дополнување и постојана дилема со себе.

- Докторите секогаш ме прашуваат ова на секој преглед, дури и на рутински, дали планирам бременост. За мене беше крај на светот кога пред првата операција ми кажаа дека може да ги загубам репродуктивните органи и можноста да станам мајка. На хартијата се потпишав со крокодилски солзи. Меѓутоа, кога се борите со некоја болест, сфаќате дека животот е многу вреден без разлика што правите во него. Во некои години, имаше толку голем притисок во мојата глава, кој повеќе си го создавав поради болеста и бројот на години што ги имам. Како и да е, сфатив дека најважно е прво да си помогнеш и да се фокусираш на проблемот, а животот веќе ќе одреди по кој тек треба да оди се. И ако не успеам како мајка, не е крај на светот. Ми требаа многу години да го прифатам тоа, но сега носам мир во себе и го прифаќам животот што и да носи.

Ги променила животните навики и така си олеснала

После 8 години прекинување на менструацијата повторно добив, и иако е многу послабa од претходно, ja имам редовно и немам страшни болки како порано (некогаш повеќе, некогаш помалку, но не толку интензивни како и досега). Морав да направам сосема строг режим, да се дисциплинирам за да си помогнам. Тоа се всушност едноставни работи, но сите ние ги менуваме и ги нарушуваме: редовен сон, редовни оброци, рамнотежа помеѓу работата и одморот и ништо за јадење по 20 часот. Секако дека има можности да испаднам од таа патека, но тоа е навистина ретко.

- Карлицата ми е целосно згрчена од интензивната борба со таа таканаречена 'невидлива' болест и извесен период одев на физикална терапија. После тоа продолжив сама да ги правам вежбите, а за да имам нормален секс и целосно да ја намалам болката, морам да ги правам вежбите. Исто така ми е важно целосно да го елиминирам стресот. Бидејќи тоа не е секогаш можно, се трудам да имам рутина и да правам вежби за јога и медитација секој ден.

Комбинира традиционална и алтернативна медицина

Во мојот случај ја комбинирам оваа традиционална медицина и алтернатива, со многу труд и пожртвуваност за да бидам дисциплинирана и да ја следам мојата рутина. Мене ми е важно секоја година да одам на рутински прегледи, кај редовен лекар, кај гинеколог, редовно да правам ПАП тест, секоја година мамографија и сите други превентивни прегледи. Кожата ја проверувам на секои 6 месеци, еднаш годишно добивам детален очен преглед, како и видот, да не речам, секоја година добивам комплетна детална крвна слика и соодветно ги прилагодувам суплементите и додатоците во исхраната. Мислам дека секој кој боледува од било која хронична болест ќе се согласи со мене дека е важно да се запознае болеста и да се живее со неа, да се храни себе си, а не со болеста и да си помогнеш себеси, а не на болеста. Постојаното земање лекови за болест која нема лек не е трајно решение. Иако ендометриозата се нарекува невидлива болест, факт е дека 1 од 10 жени во светот страдаат од неа.

Се носи жолта боја, а жолтата лента е симбол на борбата против ендометриозата. Ендометриозата води до многу компликации, операциите се многу долги, комплицирани и напорни и не е ни чудо што главното мото на овие собири е „бори се како девојче“ или „ендо воин“. Дефинитивно ја имам таа боречка особина во мене, бидејќи така се викам и се надевам дека оваа приказна ќе помогне некој друг да се избори за себе и никогаш да не се откаже од себе.