Драго пробал дрога на 13 години, а на 18 станал зависник од хероин: Денес е свештеник и горд татко на пет деца

Добивај вести на Viber

Фото: приватна архива

Како и многу зависници, на почетокот негираше дека има проблем, се убедуваше дека сам избрал да е така и дека е добро

Драго Пејиќ (41) денес е горд татко на пет деца и свештеник на црквата во Рума. Но, на животот што го води денес му претходи многу тешка приказна и битка.

Многумина што доаѓаат кај него на служба не знаат каков трнлив пат поминал човекот што стои пред нив. Пејиќ бил зависник од хероин, наркодилер и човек кој, според неговите зборови, поминал низ пеколот за денес да работи во служба на рајот.

- Мојот почеток на влегување во животот на наркоманијата започна кога имав 13 години. Потекнувам од семејство на разведени родители. Под намалена родителска контрола, мојот живот добива несакана и прилично лоша насока. Во лошо друштво и опкружување почнувам да експериментирам со дрога. На почетокот тоа беше лепак и злоупотреба на смирувачки средства во комбинација со алкохол. Подоцна доаѓа марихуаната и разните лекови против болки. Полека почнувам да се пронаоѓам себеси и да уживам во таков животен стил, мислејќи во заблуда дека открив нешто посебно и дека поради овој начин на живот имам нешто посебно, дека сум некако попаметен од оние кои живеат обични животи. Залутав. Сè одеше незабележливо, чекор по чекор, па не бев свесен, ниту чувствував во каква замка и опасност влегувам - вели Драго.

Дента кога хероинот му тропнал на врата

- Еден ден на врата ми тропна пријател кој донесе хероин. Тогаш имав 18 години. Се разбира, го пробав без размислување. Тоа чувство што го доживеав ме обзема. Се чувствував како некој да ми ги симнал сите грижи и оптоварувања од мојот грб. Тоа беше најголемата замка и опасност! По првата употреба следеше прашањето „каде да добијам повеќе“. Тоа беше почеток на крајот - ја отвора душата Пејиќ.

Со години, вели, дозволил таквиот живот да го носи. Како и многу зависници, негираше дека има проблем, се убедуваше дека е добро. По една постапка следела суровата вистина - тој повеќе немал контрола над својот живот.

- Моите морални вредности целосно пропаѓаат и почнувам да работам и да го правам она што не сум ни сонувал дека ќе го направам, сè со само една цел! Да земам пари и да земам хероин. Почнувам да крадам, изневерувам и уништувам сè околу мене. Најмногу страда моето семејство, мајка ми, сестра ми и баба ми со кои живеев. Влегувам во синџирот на дилање разни дроги, за да си обезбедам дрога. Таа илузија за секое уживање ја нема. Останува само другата страна на парите, кризата, хаосот, безнадежноста и губењето на надежта дека можат да го надминат овој проблем - се сеќава Пејиќ на своето не толку светло минато.

Неколку пати и на разни начини се обидол да се извлече.

- Самоизолација, болничко лекување - почнав терапија со разни седативи и антидепресиви кои ми ги препишуваа, но ништо од тоа не помогна.

- Порано или подоцна се враќам на порокот и сè почнува одново. Сфаќам дека сум врзан со синџири кои не можам сам да ги скршам. Случајно слушнав за една христијанска организација наречена „Крстопат“ од Нови Сад. Отидов таму за да ги слушнам приказните и искуствата на поранешните зависници кои нашле излез. Кога отидов таму, разговарав со група луѓе без воопшто да сфатам дека тие биле поранешни зависници од најтешките дроги. Разговараме за разни работи, тие беа сосема нормални луѓе со насмевка на лицата - се присетува Драго на моментот кој му го промени животот.

- Во еден момент ги прашав „кога ќе дојдат тие поранешни наркомани за да го слушнам нивното искуство и приказна“, а едно момче тогаш ми рече дека не само што дошле, туку и постојано разговарам со нив! Бев шокиран! Никогаш претходно не сум сретнал такви рехабилитирани луѓе, полни со живот. После тоа сознание ми се појави мисла во главата. Го сакам ова во мојот живот! Има излез, а овие луѓе се доказ за тоа - вели Пејиќ.

- На 22 години влегов во програма за рехабилитација која трае 18 месеци. Таму го запознавам христијанскиот живот и почнувам да живеам според христијанските вредности. Токму, вербата во Бог ми ја носи слободата и животот што го живеам денес - гордо вели Драго.

Кога успеа да престане да се дрогира, време беше да си најде нова улога во општеството кое до сега го одбиваше.

- По рехабилитацијата отидов во Богословско училиште и го продолжив образованието. Не долго после тоа, ја запознав мојата сегашна сопруга. Денес, по 18 години, со сопругата имаме пет деца. Живеам и работам во Рума, градот во кој пораснав. Работам и служам како свештеник во црквата Божја во Рума. Покрај другите работи што ги работам, имам и своја „мала мисија“, како да го искористам моето искуство за да им помогнам на луѓето кои се во неволја и не гледаат излез. Денес живеам живот кој не би го променил за ништо. Никогаш не се вратив назад – вели тој.

Порака за сите родители

- Денеска отворено зборувам за овие работи бидејќи многу добро знам кој сум и каде сум бил, но многу добро знам и каде сум сега. Јас живеам слободен живот! Имам порака до родителите, поединците или семејствата кои биле уништени од зависноста.

Не се откажувајте, има излез! Проблемот е огромен, но можете да си ги вратите животите кои ви ги одзеде измамата во која сите западнавме - ја завршува својата несекојдневна животна приказна Драго Пејиќ.