КОЈ Е ПРИНЦОТ ОД ВРАЊЕ? Ќе ја претставува Србија на Евровизија 2025, а ова не сте го знаеле за неговиот живот: Излегоа на површина сите детали
На јавноста и е познат од поодамна, со оглед на тоа што не му е прв пат да се натпреварува за Евровизија.
Стефан Здравковиќ, попознат како принцот од Врање, ќе ја претставува Србија на Евровизија 2025 година со песната „Мила“.
Тој во 2023 година се претстави со песната „Цвет од исток“ и ги освои симпатиите на публиката.
И тогаш многумина тврдеа дека тој е најдобриот човек на натпреварувањето и еден од главните фаворити за победа.
Тој еднаш откри каков бил почетокот на неговата кариера.
-Почнав да пеам во 2009 година. Кога се запишав во музичко училиште во Врање, ја испеав „Еци, пеци, пец“ затоа што тогаш не знаев ништо друго. Би било глупаво да се пее Кеба (се смее). Татко ми е пејач, иако никогаш никаде не бил експониран, не е познат во музичкиот свет, едноставно има прекрасен глас. Мајка ми пееше во хорот и на разни забави. Брат ми долго време професионално се занимава со музика, а освен што пее, свири и на гитара. На некој начин ме воведе во светот на музиката. Тоа ме заинтригира да почнам сам да се занимавам со оваа работа – рече еднаш принцот.
– Имам акцент кога разговарам со моите пријатели од Врање, но бидејќи долго време сум во Белград, го фатив и овој дијалект. Бев полиглот од самиот почеток, уште од мал. Луѓето веднаш знаеја дека ќе бидам талентиран за јазици - се пошегува Стефан, кој студирал норвешки јазик на Филолошкиот факултет во Белград и додал:
– И на норвешки нема многу падежи, па ми беше полесно.
Тој објасни и дали неговите врсници го задевале поради неговиот јужен акцент откако се преселил од Врање во главниот град на Србија.
– Навистина не, никој не ме задеваше за мојот акцент. Тоа беше убаво од нив. Знам дека луѓето имаат проблеми со тоа, но јас искрено никогаш немам. Никогаш не ми рекоа: „Гледај го, овој сељак“. Мислам дека луѓето треба да зборуваат на свој дијалект и да не се срамат од тоа. Кога седам со пријателите и се опуштам, зборувам како вистински Врањанец“, нагласи тој, а на прашањето како дошол да се пријави на Евровизија, тој одговори:
-Одамна го сонував тој сон. Кога Норвежанецот Александар Рибак победи на Евровизија, почнав да го гледам тој фестивал како нешто на кое би сакал да се појавам и да го претставувам знамето на нашата земја. Тогаш како дете се натпреварував во карате за Србија. Сакав да се квалификувам за Олимпијадата, но не беше реално да ги избалансирам сите мои обврски.
-Натпреварувачкиот дух е дел од мене уште од мали нозе. Еден семеен пријател дојде во нашиот стан, разговараше со мајка ми и татко ми и рече дека тоа ќе ми помогне да ги изострам сетилата. Се сеќавам на една реченица која не е баш најбезбедна: „Кога ќе ја премине улицата, нема да мора да гледа лево-десно бидејќи ќе може да ги изостри своите сетила“. Сега, јас не сум баш нинџа, но тоа е нешто што ме натера во карате. Во Врање ги стекнав првите медали и првите искуства на татами. Каратето ме научи да не се откажувам. Дури и кога е најтешко, човек мора да се соочи со себе затоа што секако има тешки моменти. Запознав прекрасни луѓе и денес многу од нив ми се пријатели. Мислам дека е многу важно да се изрази почит, што потоа се пренесува во секојдневниот живот.
Курир / Еспресо
Фото: принтскрин Јутиб