Го гледала како умира, а била беспомошна: Книгата на Јелена Бачиќ Алимпиќ крие потресни тајни од нејзиниот живот
Инспирацијата за литературно дело често се бара во најдлабокиот агол на човечката душа и се поврзува со лични трагедии, а Јелена Бачиќ Алимпиќ тоа добро го знае.
Освен што беше водителка и новинарка, добро е познато дека Јелена Бачиќ Алимпиќ има завидна кариера како писателка.
За нејзиниот роман „Нигде нема те“, Јелена најде материјална и литературна инспирација во италијанска Сицилија.
Млада девојка од Сицилија се пријавува да волонтира во Црвениот крст, а интересно е што еден од ликовите во книгата, Марко Арсенијевиќ, го доби името по синот на Јелена, кој се ожени пред неколку дена.
Покрај тоа, во пишувањето на романот таа се сврте и кон сопствената трагедија.
- Бев 10 дена сама на Сицилија и ја истражував за романот. Барав хотел без наши луѓе и додека пишував, бев во многу тешка психичка и физичка состојба. Го повредив 'рбетот и бев неподвижна буквално три дена. Пиев виски и бев опкружена со болничари, се сетив на моето размислување за медицинскиот персонал за време на војната, за што толку малку се пишуваше - изјави Јелена за романот пред неколку години.
Јелена ја внесе сопствената тага во нејзините дела.
- Најличното чувство е големата љубов и целосната неспособност да му помогнете на оној што го сакате ако умре пред вашите очи. За жал, го почувствував тоа со татко ми. Но, јас никогаш не губам надеж. Јас сум вечен оптимист и секогаш се надевам дека правдата ќе биде постигната на крајот, но таа доаѓа полека - раскажува Јелена за моментот кога татко ѝ починал пред нејзини очи.
Ја послушав ќерка ми и ја напишав најчитаната книга: Интервју со Јелена Бачиќ Алимпиќ
