Исповед на Марија Шерифовиќ за борбата за мајчинство: Мојот доктор го породуваше кралското семејство во Велика Британија

Добивај вести на Viber

Марија Шерифовиќ го роди својот син Марио во декември 2023 година, со помош на сурогат мајка. Иако долго време не зборуваше јавно за процесот, сега одлучи да сподели дел од својата борба. Исповедита беше изненадувачка, емотивна, сурова и проткаена со доза на хумор што само таа може да ја пренесе, со хумор на жена која поминала низ многу, но на крајот стигнала до она што е најважно за неа - мајчинството.

- Самиот почеток беше тежок, на начин што прифаќаш што не може да се случи. И потоа, кога прифатив дека тоа е единствениот, најправилниот и најздравиот начин, сè помина како посакував. Тоа е еден пат за кој не сум зборувала со никого, а еден ден навистина ќе го раскажам, дури и да земам камера и сама да се снимам – започна Марија со нејзината исповед.

Деновите помеѓу „Ѕвездите на Гранд“ и ултразвукот

Зборувајќи за исцрпувачкиот процес и логистиката што ги вклучуваше борбата за родителство, таа откри:

- Луѓето ме прашуваат дали сакам уште едно дете, а од овие чевли тоа сега не ми паѓа на памет. Но, поради патот? Да, би го направил тоа повторно. Знаев дека во понеделник и вторник ќе снимам „Ѕвездите на Гранд“, во среда ќе летам за Америка на преглед во четврток, се враќам во петок, ќе слетамво сабота и ќе одам на концерт. Не сакав да пропуштам никакви прегледи, а сите знаеме колку ги има за девет месеци. Во Америка, сè е многу поделикатно, па дури и заминував на само 36 часа, за да бидам присутна на секој ултразвук, на секој преглед.

Пакети со лекови, термометар и корона

Вистинската драма започнува во февруари, кога таа отпатува во Лос Анџелес со нејзината мајка Верица. Нејзината мајка во тоа време се опоравувала од операција на рак на дојка.

- Сè е подготвено, треба да почнам со инјекциите. Се будам во пет часот наутро, спијам во собата, Верица во дневната соба. Ме тресе некоја треска, ја мерам температурата, 39,9. Велам: „Боже, што ми правиш вака? Што правиш сега, што си смислил?“. Правам тест, имам корона. Мојата снаа не веруваше во корона, таа шеташе низ Америка велејќи дека ме убила промајата. Но тоа не е мојот најголем страв (дека имам корона), мојот најголем страв е таа. Бидејќи е готова, ако добие корона, веднаш ќе престанеме со сè, можеме само да одиме и да купиме парцела. Јадев штом пристигнав, пиев витамини, голтав, правев тестови на секои два часа. Хипотетички, понеделник е, а следниот понеделник треба да одам на процедурата.

- Мојот тест почнува да бледнее, докторот ми вели да почнам, јас само реков: „Боже, помогни ми, ќе се убијам ако треба повторно да го направам ова“. Почнав со терапија, се будал утрината, Верица има корона. Јас ѝ велам: „Мајко, држи се како што знаеш“, додека жената поминуваше низ голгота, низ својот хаос. И во сето тоа, во таа мака, никогаш повеќе не се смеев и бев попозитивна, повесела. Следниот ден ја викам кумата од Крагуевац, која треба да слета и да биде со мене, и ми кажува дека има коронавирус. Не знам што е, сакам да се самоубијам. Кумата пристигна, ние трите седиме во станот со три корони. И сега се грижам дали короната ќе помине пред тој прв ултразвук, бидејќи нема да ме пуштат, ќе ми направат тест. Во недела одам во продавница, ги купувам сите тестови, 15 тестови. Туркам, бришам, сè. Гледам, го нема таму, па ја вклучувам светилка за да видам дали сигурно нема. Јас стимулацијата ја направив со корона - вели Марија.

„Не се препознав себеси кога се роди Марио“

Впрочем, постапката беше успешна.

- Сè помина како што требаше, и добивме апсолутно здрави 21 јајце клетка. Не сум го кажал ова на никого. Поентата е дека сè беше во позитивна енергија. Ако главата не ти е на место - ништо од тоа. Имам снимка од кога е роден. Можеби дури и не се препознавам себеси, како некои сили да ме држат за рацете и нозете. Прекрасен е, прекрасен, како да го искапале и ми го дале мене. Залижан, зелено око што ѕирка надвор. По втората минута - тој почнува да се смее и не застанува до ден-денес.

Но, она што најмногу ја погоди беше сцената пред самата процедура:

- Пред мене стоеше жена, ја прашува друга жена на другиот шалтер: „Кој пат ви е ова?“ таа вели: „Тринаесеттати“. "Колку клетки?", "Една". Кога се разбудив, докторот ме потапка по коленото и рече: „Честитки, Марија, имаме 21 јајце клетка“. И во мојата глава - што ќе правам со дваесет деца?!“

Правда, лекари и постапка

Марија откри дека првиот разговор што го имала бил со адвокат.

- Не сакав ништо на слепо. Прво, разговарав со адвокат, за да бидам сигурна дека правата на моето дете и моите права се заштитени на секое ниво. Потоа има лекар, потоа агенција, па друга агенција, па лекар кој врши ин витро оплодување, ја води бременоста до третиот месец, па друг лекар кој ја води бременоста до породувањето. Многу компоненти, но сè се спои.

Марија ја сподели оваа исповед во подкастот на Телкаст.