Јована е родена без коска во раката, а денес е првата српска меѓународна судијка: Има само една порака за сите жени

Добивај вести на Viber

Јована Гроф Митровиќ живее со ретка генетска болест – ТАР синдром (тромбоцитопенија без радиус), но тоа не ја спречи да го следи својот сон и да стане првата меѓународна судијка за синхронизирано лизгање од Србија.

Ретка дијагноза – различен, но не и ограничен живот

Јована е родена без една коска во подлактицата, поради ретка генетска состојба – ТАР синдром. Дијагнозата е поставена веднаш по раѓањето, а таа открива дека и покрај предизвиците, детството ѝ било исполнето со поддршка.

„Можеби имаше една-две ситуации во училиштето, но генерално бев опкружена со луѓе кои ме прифаќаа. Спортот ми помогна многу,“ вели таа.

Денес функционира сосема самостојно и вели дека може сè – освен да си ја врзе косата.

Љубовта кон мразот – семејна и животна приказна

Лизгањето е дел од нејзината животна приказна уште од најрана возраст. На три години за првпат стапнала на мраз, а првиот настап го имала со програма на музиката од Дамбо – цртанот што уште ѝ буди спомени.

„Мојата мајка беше судијка за уметничко лизгање, па така почнав и јас. Мразот ми стана втора природа.“

Иако нема големи спортски титули, Јована со гордост се сеќава на натпреварите и на искуствата што ги стекнала патувајќи во регионот.

Прва српска меѓународна судијка за синхронизирано лизгање

Денес Јована е првата личност од Србија со официјален статус на меѓународен судија за синхронизирано лизгање. Покрај тоа, е и инструкторка која секојдневно работи со деца на мразот.

„Тоа е можеби најубавиот дел од работата – да играш, да учиш и да инспирираш преку спорт.“

Порака до сите со попреченост

Јована испраќа моќна порака до сите кои се соочуваат со физички попречености:

„Ти си своја личност. Никој нема да ти помогне ако сам не си помогнеш. За сè постои начин – важно е да имаш цел и да не дозволиш другите да ти ги кршат соништата.“

Иако не се гледа себеси како инспирација, нејзините искрени зборови и дела зборуваат поинаку. Околината, пријателите и семејството ѝ се столбови на поддршка, а позитивниот став ѝ е најсилното оружје.

„Се трудам повеќе, несвесно. И кога некој ќе ме пофали, ми е драго – но јас само го живеам својот живот.“

Јована Гроф Митровиќ е пример дека физичките пречки не се граници, туку предизвици што со љубов, упорност и поддршка можат да се надминат.