Мајката е мајка засекогаш: И тогаш кога ти ќе ја имаш нејзината улога
Мајка ми сè уште ме поздравува кога ќе заминам.
Таа стои во пред вратата на куќата и ми мавта. Понекогаш ми праќа и бакнеж.
Таа сè уште ме тера да јадам кога ќе дојдам да ја посетам. Сите мои омилени оброци ги прави таа, едноставно има нешто во нејзиниот стил на готвење.
Таа сè уште ми купува работи што ги гледа во продавницата што мисли дека можеби ми се допаѓаат. Обично е во право.
Сè уште можам да ја повикам кога ми е здодевно и само ми треба некој да разговарам.
Таа сè уште ме гушка, така што сите ѕидови што можеби ги имав изградено, се срушени, и плачам ако не сум добро.
Таа сè уште се грижи за мене на начинот на кој се грижеше кога бев мала.
Понекогаш кога се чувствувам тажно за тоа колку брзо растат моите деца, мислам на мајка ми и колку ја сакам и колку ми значи.
И се сеќавам дека срцето на една мајка не се менува само затоа што нејзините деца сега се возрасни. Никогаш никој не може да го заземе тоа место во срцето кое го окупира мајката, без разлика дали сте возрасна личност или не.
И покрај тоа што пораснав, мајка ми сè уште ги прави работите што секогаш ги правеше, сега за мене и за моите бебиња.
Таа сè уште стои пред куќата, и кога сонцето сјае надвор или дождот паѓа, мавтајќи ни на нас, додека заминуваме.
Извор: Lola
