Монахот Арсенија Јовановиќ: Проблемот во семејството настанува кога жената ќе изгуби две особини
Кога ми доаѓа млад човек со проблеми, молитвата е врвна терапија. Имаме физиолошки и духовен имунитет. Духовниот имунитет не штити од демонски сили, исто како што физиолошкиот не штити од вируси
Монахот од Острог, Арсенија Јовановиќ, не е обичен монах, тој е разноврсна, мултидимензионална, харизматична личност, писател, успешен сликар, стоматолог по професија. Тој е православен учител, ментор, проповедник, православен психолог, филозоф кој држи духовна проповед на специфичен начин, практично исповедајќи се пред присутните. И неговата исповед е толку моќна и поучна бидејќи е лична и искрена, пишува srpskiglas.com.au.
Неодамна, во едно од неговите интервјуа, тој се осврна на најраспространетата болест на модерното општество - депресијата и ја откри причината зошто оваа пандемија не престанува. Тајната е во една работа!
Брзината со која живееме и која ни се наметнува, води вели тој, до психијатрија, до дилери, бордел или ресторани:
„Зошто луѓето на Запад се премногу дебели? Бидејќи нивните души се бескрајно гладни и нивните тела се полни. Јадат за да ја задоволат гладта, не физичка, туку духовна, а таа не може да се задоволи со брза храна“.
Причината за оваа состојба, според отец Арсениј, е недостатокот на љубов.
„Нема љубов. Општеството ги извлекува родителите од дома, тие се преоптоварени, немаат време за деца. Воспитувани сме без љубов. Затоа имаме епидемија на ментални болести. Од полесни, како што се вознемиреност, стравови и депресија. Тоа се потекнува од уништување на жената која ги губи своите две најмоќни оружја: женственост и благодат. Губењето контакт со Бога и она што Бог и го дал, таа се натпреварува со мажите. Децата растат во таа средина и кога мајките ја губат својата линија на жената, и девојчињата, нивните ќерки, стануваат уште полоши .Машките деца почнуваат да ги мразат мајките кои не ги воспитале да го сакаат женскиот пол, а тоа се создава средина на насилство во која мажите малтретираат жени и деца. Секоја мерка е изгубена“ вели отецот Арсенија.
Тој објаснува зошто копјата најчесто се кршат околу младоста и зошто се проверува перфидна контрола на младите луѓе на глобално ниво.
Лекот за се е љубовта, тој на крајот вели:
„За жал, љубовта се повеќе се поистоветува со страста. Љубов е кога го сакаме човекот таков каков што е и не се обидуваме да го смениме. Љубовта е жртва. Во љубовта треба да бараме најмногу од себе, а не од другите. Треба да размислуваме повеќе за тоа како се однесуваме кон саканата и таа ќе се однесува кон нас на ист начин. Тоа е взаемно и со саканиот и со децата и со родителите, пријателите. И се случува спротивното. Ние бараме за себе, не даваме , се жалиме на оној до нас дека не ни го дава она што мислиме дека ни припаѓа и доаѓа до разделба. Ако знаеме дека Христос е исто така помеѓу двајца луѓе кои се сакаат, тогаш љубовта, според мое мислење, е целосна“, вели отец Арсенија.
