Онколозите воодушевени од Камила Херем: „Ова е навистина импресивно“

Солзи, аплауз и неверица - Камила Херем се врати на ракометниот терен само два месеци по дијагнозата рак на дојка и ги воодушеви и јавноста и експертите.
Норвешката ракометна ѕвезда Камила Херем (38), која се бори со рак на дојка, предизвика солзи и аплауз кога повторно заигра на теренот само два месеци по дијагнозата. Нејзината неверојатна сила и брзото враќање во ракометот ги воодушевија експертите, но лекарите предупредуваат - ваков подвиг е исклучок, а не правило.
Враќање кое инспирира
Во првиот натпревар од шампионскиот старт на Сол, Камила не можеше да ги сокрие своите емоции. По шокот во јуни, кога дозна дека има рак на дојка, таа повторно го облече дресот и стапна на теренот.
- Ова е импресивно. Повеќето луѓе се воодушевени и симнуваат капа од нејзиното достигнување - вели истражувачот Тормод Скогстад Нилсен, кој е специјализиран за поврзаноста помеѓу спортот и ракот, како што објави ВГ.
Неговата колешка, Сара Хасинг Јохансен, додава:
- Камила покажува дека физичката активност за време на терапијата може да биде моќно оружје. Но, мора да бидеме внимателни - ова не е вообичаено и не е за секого.
„Овие подвизи се ретки“
Лекарите кои се грижат за нејзиното здравје во Ставангер нагласуваат дека не сите пациенти можат да издржат вакво ниво на активност за време на хемотерапијата.
- Ако ваквите примери ги охрабруваат другите да излегуваат меѓу луѓето, дури и со перика, тоа е прекрасно. Но, мора да бидеме јасни - далеку од тоа дека секој може да го стори истото како Камила - предупредува д-р Бјорнар Гиље, онколог и раководител на одделот.
Професорката и онколог Ингер Туне, водечки експерт за истражување на физичката активност кај пациенти со рак, истакнува дека секој третман мора индивидуално да се прилагоди:
- Пациентите можат и треба да бидат физички активни за време на терапијата, но интензитетот и видот на активност мора да се прилагодат на видот на болеста и терапијата. Сè се прави во договор со лекарот. За елитните спортисти, предизвикот е уште поголем, бидејќи тие мора да ја балансираат силата, закрепнувањето и исхраната.
Што вели науката?
Студиите покажуваат дека физичката активност за време на третманот помага: пациентите кои биле активни пред дијагнозата и остануваат активни подобро ја толерираат терапијата, со помалку несакани ефекти. Сепак, премногу физичко и ментално оптоварување може да доведе до зголемен замор, кој може да трае со години по завршувањето на терапијата.
Јохансен се сеќава:
- Камила е професионална спортистка, со исклучително познавање на сопственото тело. Тоа ѝ дава предност. Но, за повеќето пациенти, одењето или лесниот тренинг за сила се исто така корисни - секоја активност е важна.
Храброст на и надвор од теренот
Самата Камила признава дека ракометот за неа не е само физичка активност, туку и терапија за душата:
- Неверојатно е важно за мојата психа да играм ракомет. Се чувствувам жива и среќна само на теренот.
Нејзиниот сопруг и тренер, Штефен Стегавик, истакнува дека одат еден ден во исто време и се во постојан контакт со онкологот и медицинскиот тим. Резултатите се охрабрувачки - туморот се намалил за дури 75-80 проценти.
Спортски примери од светот
Камила не е единствената што ја инспирираше борбата. Канадската тенисерка Габриела Дабровски (33) ја играше сезоната додека беше на лекување од рак на дојка. Таа стигна до финалето на Вимблдон и освои бронза на Олимписките игри во Париз.
- Освојувањето медал не ми беше важно, туку преживувањето секој ден. Секој мал гол беше моја голема победа - рече Дабровски.
Волјата и пример за другите
Експертите се согласуваат - враќањето на Херем на теренот е исклучително, но не треба да се идеализира како пат за секого.
- Камила инспирира многумина, но најважно е секој да најде ниво на активност што е безбедно и подносливо за нив. Нејзината порака не е дека секој мора да игра професионален спорт, туку дека движењето - без разлика колку е мало - има моќ - нагласува Сара Хасинг Јохансен.
За Камила, ракометот е засолниште, мотивација и начин за справување со менталните и физичките предизвици на болеста. Нејзината приказна нè потсетува дека ракот многу менува, но не мора да ја украде страста во животот.РЖМ/ИС
ФОТО: Фејсбук