Поминал 20 години целосно слеп поради алергиска реакција, а сега може да гледа со помош на ЗАБ

Добивај вести на Viber

Брент Чепмен од Северен Ванкувер, Канада, го изгубил видот кога имал само 13 години по ретка алергиска реакција на лекови. Болеста позната како Стивенс-Џонсонов синдром го оставила целосно слеп, а тој ги поминал следните две децении неуморно барајќи решение што ќе му го врати видот. Ниту еден третман не покажал долгорочен успех - до сега.

Револуционерна процедура - заб во око

На 34-годишна возраст, Брент го контактирал офталмологот д-р Грег Молони од болницата „Маунт Сент Џозеф“ во Ванкувер. Докторот предложил ретка процедура позната како „заб во око“ или медицински „остео-одонто кератопротеза“.

Операцијата, која Брент ја опишува како нешто што „изгледа како сцена од филм“, е развиена уште во 1960-тите, а до денес е извршена само на неколку стотици луѓе ширум светот.

За време на интервенцијата, се вади забот на пациентот, кој потоа се обликува и дупчи така што во него се поставува протетска леќа. Тој дел се имплантира во предниот дел на окото, овозможувајќи му на пациентот повторно да гледа. Самиот факт што се користи сопствениот заб го намалува ризикот телото да го отфрли имплантот.

Први пациенти во Канада

Во февруари оваа година, Канада го прослави успехот на оваа процедура, кога три пациенти станаа првите во историјата на земјата на кои им е вратен видот преку операцијата „заб во око“. Една од нив беше Гејл Лејн (75), која имаше оштетени рожници поради автоимуна болест. По операцијата, таа повторно можеше да гледа бои и природа, иако сè уште има тешкотии со одредени аспекти на видот.

Враќањето на Брент во светот на светлината

За Брент, моментот кога се разбуди од операцијата беше неверојатен - веднаш можеше да ги види движењата на рацете, а по целосно закрепнување, му се врати видот од 20/40 на 20/30 во тоа око, објавува „Unlaid“.

„Се чувствувам фантастично“, изјави Брент за „WABC“, додавајќи: „Видот се враќа и тоа е сосема нов свет“.

Потсетувајќи се на моментот кога воспостави контакт со очите со д-р Молони за прв пат по 20 години, тој рече: „Кога се погледнавме, двајцата се расплакавме. Не сум воспоставил соодветен контакт со очите две децении“.

На границата на научна фантастика

Брент признава дека самата идеја на почетокот му звучела неверојатно. „Малку ми се чинеше како научна фантастика. Помислив: „Кој би помислил на ова? Ова е толку лудо“, изјави тој за „Тудеј“.

Д-р Молони е на слично мислење, додавајќи: „Обично првата реакција е шок, изненадување и искрено неверување дека ваков вид постапка воопшто постои“.