5 ТАЖНИ ГОДИНИ БЕЗ ИСИДОРА БЈЕЛИЦА: Вака изгледаа нејзините последни денови, а отвореното писмо од нејзиниот сопруг ја кине душата

Добивај вести на Viber

Исидора Бјелица почина на 5 август 2020 година по долго и тешко боледување. Таа беше во брак со Небојша Пајкиќ и зад себе остави две деца, Лав Григорил и Вила Евангелина.

Денес се навршуваат пет години од смртта на писателката Исидора Бјелица, која зад себе остави тажен сопруг и две деца.

Бјелица загуби долготрајна битка со тешка болест, а членовите на нејзиното семејство беа со неа до самиот крај.

Семејството неутешно

На првата годишнина од нејзината смрт, нејзиниот син, Лав Пајкиќ, разговараше за Курир за болката и огромната тага.

- Луѓето често ни велат дека времето ги лечи сите болки, меѓутоа, по една година имаме впечаток дека празнината создадена со заминувањето на Исидора станува сè поголема. Мама често ги организираше патувањата на нашето семејство, нè тешат фотографиите и спомените од тие прекрасни патувања, како и времето што го поминавме заедно - рече Лав и додаде:

- Имајќи предвид дека Исидора херојски се бореше со таа ужасна болест, утеха гледаме и во фактот дека таа повеќе не се бори и конечно се одмара од болка и страдање, тоа е емоција што ќе ја разберат само семејствата кои поминале низ слични трагедии. Секој ден мислиме на неа и ги негуваме нашите заеднички спомени од некои убави времиња – заклучил Лав.

Кои се родителите на Исидора Бјелица?

Нејзината мајка, Невенка Ѓуровиќ, е ќерка на академик и писател Душан Ѓуровиќ. Целиот свој работен век го поминала како професор по англиски јазик. Љубов и поддршка нашла кај новинарот, шахист и писател Димитрије Бјелица, кој неодамна почина на 89-годишна возраст.

Неговите два рекорда се во Гинисовата книга на рекорди: симултан шах на 312 табли и симултан слепо. Тој е автор на повеќе од 80 книги кои имаат видено дури 180 изданија, како и повеќе од 70 видео и ЦД изданија. Покрај тоа, тој дизајнирал и реализирал пет телевизиски серии посветени на шахот.

За време на својата богата кариера, Бјелица објавил илјадници статии во разни весници и списанија, пишувајќи за сите аспекти на шаховскиот свет. Тој бил постојан дописник за бројни реномирани меѓународни весници, меѓу кои се издвојува лондонскиот „Тајмс“. Ги интервјуирал речиси сите најважни шахисти во светот, а повеќе од половина век присуствувал на најважните шаховски настани низ Европа.

Колку била приврзана кон својот татко, Исидора никогаш не криела:

- Ако требаше да бирам меѓу милион татковци, повторно би го избрала татко ми - еднаш напишала таа на социјалните мрежи.

Поради кариерата на нејзиниот татко, Исидора „растела на аеродроми наместо во градинка“. Татко ми поддржувал бунт, а мајка ми ги средувала „проблемите“ во училиште.

- Мама е професорка, рационална, прекрасна, благородна жена која ми давала морална стабилност. Бидејќи е англиски научник и предавала англиска средновековна литература, таа работела за да се осигура дека ќе научам пет или шест јазици - еднаш раскажа Исидора во емисијата „Из профила“.

Во таа прилика, таа додаде дека нејзиниот татко ја поддржувал во бунтот, а нејзината мајка „решавала“ проблеми со професорот кога Исидора ќе претерала со нешто.

- Во текот на моето детство, моите родители беа концептот на модернизмот за Сараево. Многу интересни луѓе парадираа низ нивниот стан. Мои буквални дадилки беа Боби Фишер, која прво ја среќавам како стои во долна облека во дневната соба и прашува „Која е оваа луда Американка?“, потоа големи европски филмски ѕвезди кои претпочитаа да спијат во нашиот стан отколку во хотел. Помеѓу патувањата на неговиот татко каде што работеше на тие шаховски теми, тој правеше и интервјуа со папи, Јуриј Гагарин, Битлси, Лејди Ди, а јас бев таму како мала асистентка - еднаш рекла Исидора.

Последна средба со татко ѝ

Бјелица опиша каква била неговата последна средба со неговата ќерка:

- На последниот ден од мојот престој во болницата „Свети Сава“, ги донесов насловните страници од нашите три нови книги „Го видовме целиот свет 2“, „Три магични Исидори“ и „Његош и црногорските принцези“. Љубезниот персонал ме пушти внатре, медицинската сестра се обиде да ја разбуди. Таа рече: „Иси, твојот татко дојде да ги види твоите нови книги од над 200 книги“. Не се разбуди. Збогум, најдобрата ќерко на светот! Твојот татко Бјели, со кого патуваше низ целиот свет.

Вила Пајкиќ, нејзиниот имиџ и можност

Ќерката на покојната Исидора Бјелица, Вила Пајкиќ, неодамна ја одржа својата прва модна ревија, покажувајќи го својот талент за уметност што го наследила.

Со оглед на тоа што сме навикнати да следиме ревии на шапки во изданието на Исидора, таа откри колку е среќна што ја продолжува семејната традиција.

- Драго ми е што ја одржувам таа традиција. Особено затоа што сите таму ми велат дека личам на мајка ми. Таа е причината зошто се заљубив во модата, отсекогаш сум била опкружена со мода - изјави Вила за Premier Weekend Special.

- Самото тоа што знам дека ќе биде горда е доволно. Мајка ми ќе ми кажеше да го правам она што ме прави среќна и да бидам најдобра во тоа. Можеби ќе жали што немам додаток за шапка, но ќе биде задоволна. Мислам дека мојот брат најмногу уживаше, ми помогна со секој детаљ - рече Вила.

- Мојот татко Небојша има свои модни моменти, па и тој има влијание. Ќе видиме за шапките, нема да откривам сè. Добив целосна поддршка, благодарна сум. Ми се јавија и пријателите на мајка ми, пораките не престануваа - заклучи Вила Пајкиќ.

Писмо од Небојша Пајкиќ

По нејзината смрт, нејзиниот сопруг напиша отворено писмо за последните денови на Исидора, а ова се само некои од деловите.

„Ќе ја искористам оваа колумна за да напишам писмо кое се надевам дека Исидора нема да го прочита, бидејќи би ми се налутила ако бев толку отворен со тебе. Само драгиот Бог знае колку болка, терапија, игли, отрови, операции претрпе во овие две години“, напиша Небојша Пајкиќ, сопруг на Исидора Бјелица, во 2015 година во својата колумна во „Вечерњи борбо“, опишувајќи ја ужасната вест за неговата сопруга со најтешката болест, со надеж дека таа сепак ќе биде излечена со помош на луѓе со добра волја.

„Секој пат кога повторно се крева како феникс кога сите мислат дека е завршено. Денови и денови по најтешките терапии, кога мислеше дека едноставно повеќе не може да го прави тоа, само кога ги погледна нашите деца, не знам каде или како најде нова сила да издржи, да се обиде да преживее за нив, велејќи дека се премногу мали за да останат без мајка во овој паднат свет...

Сè се случи прерано и премногу ненадејно. Кога отиде на лекар затоа што нејзините симптоми личеа на рак, гинеколог во приватна клиника ѝ рече дека е хормонално нарушување и ја лекуваше за тоа. Така дојде, она што секогаш одеше на редовни прегледи до стадиум 3б од најагресивниот рак на јајниците, кој за еден месец, особено кога организмот е млад, може да доведе до тешки метастази... Ви благодарам, добри луѓе.

По првата операција, таа се потруди најдобро што можеше, помина низ ригорозна терапија, откако се врати, ја издржа најтешката хемотерапија, а сега кога се врати пред еден месец и кога нејзиниот црн дроб беше зафатен, а стомакот ѝ беше полн со вода, кога сите мавтаа дека е...над“, таа рече: „Не можам да ги оставам уште, Небојша, не можам“... И така, по трет пат, започна натчовечката борба за духот и телото... Ноќи и ноќи таа се молеше на пресветата Богородица да ѝ помогне.

Исидора вели дека кога не може да размислува и да каже ништо поради ужасните болки и водата во стомакот, само ја повикува Дева Марија... Така беше сега, и повторно почна да се случува чудо, водата се повлекува, метастазите се повлекуваат, а потоа доби алергии. Бевме на работ да се извлечеме по трет пат, а потоа доби алергии...

Единствениот излез беше IPT терапијата во Швајцарија, но по две и пол години болест продавајќи сè што имавме, немавме каде да платиме за тоа. Исидора секогаш криеше колку се мачевме сите овие години, сакаше да се шегува дека живее како штурец и работи како мравка... Седевме и размислувавме што да правиме... Продадовме сè што има вредност, и за две години никој не сакаше да го купи нашиот таван без лифт затоа што не е лесно да се искачи на 5-ти кат...

Таа плачеше ноќе... Сега од среќа. Кога им понудивме на луѓето да им испраќаме книги за нивниот придонес, некои напишаа - Исидора, отидов на лекар за „Спасение“ и ти ми го спаси животот, други, Твоите книги ме утешија за време на хемотерапијата, тоа е мојот подарок, други - Твоите емисии и смеа ме извлекоа од депресија цела деценија... Од сите земји, луѓето се молеа за мојата сопруга и ние од најнесреќното до најсреќното семејство отидовме, бидејќи со толку многу љубов, човек повеќе не може да биде сам, дури ни на работ на смртта.

Биографија на Исидора Бјелица

Исидора Бјелица почина на 5 август 2020 година поради долга и тешка болест. Беше во брак со Небојша Пајкиќ и зад себе остави две деца, Лав Григорил и Вила Евангелина.

Се сметаше за една од најконтроверзни личности, но пред сè беше одлична писателка, авторка на многу бестселери, филмска критичарка и авторка на театарски претстави. Беше препознатлива по своите шапки, па со текот на времето тие станаа нејзин заштитен знак.

- Знам дека Балканот е примитивна средина, каде што се очекува, кога некој има ваква дијагноза, да се повлече и да молчи. Морам да се пензионирам и да умрам достоинствено, за никој да не ме види. Тоа е Балканот - рече таа.

Родена е на 10 декември 1967 година во Сараево и била „црна овца“ на тогаш конзервативното Сараево. Таткото Димитрија Бјелица, познат шаховски писател и новинар, ја воспитал да стане ултрамодерна личност, додека нејзиниот дедо по мајка, Душан Ѓуровиќ, кон кого била многу приврзана, ја научил конзервативни вредности и научил да чита и пишува кога имала само четири години. Тој бил претседател на Здружението на писатели, па писатели како Иво Андриќ и Меша Селимовиќ го посетувале неговиот стан. Татко ми дома носел познати шахисти и ѕвезди како Лиз Тејлор и Ричард Бартон.

Периодот на средно училиште бил обележан со заљубувањето и занесот на Исидора во панкот, како и со настапите што привлекувале внимание. Се вели дека се возела наоколу во камион за ѓубре облечена во розово, рецитирајќи ја поезијата на Бајрон, продавала темјанушки во паркот, лежела надвор на кревет додека нејзиното момче свирело виолина итн. Наводно, таа била и првата што носела мини здолниште во Сараево.

Таа лично верувала дека во тој период воопшто не била проблематична бидејќи се враќала дома на време, не пиела, ниту пак користела опијати. Тогаш патувала и таа, но во текот на животот често одела во Париз и Њујорк, а се верува дека двапати патувала низ светот и наводно знаела пет светски јазици.

Нејзините интереси отсекогаш се оддалечувале од околината. Ги читала делата на филозофи како што се Кјеркегор и Шопенхауер, ги проучувала религиите, а веќе во 1986 година ја објавила својата прва книга со наслов „Првите разбудени“, за која ја добила наградата „Литературна младина на Југославија“.

Се запишала на Факултетот за драмски уметности, на отсекот за драматургија. Магистрирала со тезата „Технотрилер како модерна форма на трагедија“. Извесно време работела како асистент по предметот Сценарио. Набрзо следела нејзината втора книга во 1989 година, по што романите продолжувале да се појавуваат. Напишала над 40 книги кои се преведени на англиски, руски, француски, словенечки, македонски и шпански јазик.

Пишувала и театарски претстави и радио драма, од кои најуспешна била онаа за Исидора Секулиќ. Ја режирала комедијата „Сарајка во Белград“, која ги полнела театрите десет години. Ја започнала својата кариера како колумнист во дневниот весник „Блек Сабат“, но соработувала и со многу други дневни весници и неделници. Исто така, била домаќинка на свои водители, од кои најпознат бил „Клот-Фркет“. Добила награди и признанија за своите книги и ангажмани.

Кога нејзината книга „Спасение“ беше објавена во 2013 година, шокантна исповед на жена која дознала дека страда од неизлечива болест, која во првиот дел ги опишува емоциите на Исидора во најтешките моменти од нејзиниот живот, но и хумор и иронија преку кои таа ја покажува силата за која дури и не знаела дека ја поседува, додека во вториот дел, таа ги советува читателите како да се лекуваат и како да не се разболат.

- „Спасение“ е мојата лична мала книга за иницијација, мојата голгота, патот на моето физичко страдање и напор кон духовно воскресение... Со секоја болка, со секоја тага, доаѓа ново откритие на среќа, радост, благодат што за жал ја изгубив поради мојата небрежност и така го добив ова најтешко искушение - рекла таа за едно од нејзините последни дела.

Исидора се омажила за Небојша Пајкиќ, професор по драматургија и сценарист, кој бил 14 години постар од неа. Се запознале кога таа била девојче, а повторно се сретнале на приемниот испит на ФДУ. Заедно пишувале драма кога сфатиле дека меѓу нив се родила љубов. Се венчале кога тој имал 41 година, а таа 27.

Медиумите често известувале дека се на работ на развод, но останале заедно до нејзиниот последен здив. Исидора често се шегувала дека нема доволно пари за развод.

Во 2012 година, ѝ бил дијагностициран рак, за кој биле отстранети и јајниците, матката и абдоминалното ткиво. Таа го нарекла туморот „елегантно самоубиство“, а поради болеста морала да продаде околу 3.000 ретки книги за да плати за лекување во странство.

Таа веруваше дека болеста ѝ помага секој ден да стане подобра личност и често ги споделуваше своите мисли и емоции со корисниците на Твитер, на поранешниот Твитер, сега платформата X, која ја обожаваше.

- Не јадев колбаси или сланина, ниту пушев цигари, ниту пиев алкохол. Тагата е најканцерогена, пиев галони од неа... - напиша таа еднаш.