Тамара ја заврши хемотерапијата пред еден месец, па учествуваше на трка со 35 пречки: Нозете ми откажуваа, мускулите ме болеа и не се предадов

Добивај вести на Viber

Тамара ја заврши хемотерапијата пред еден месец, па учествуваше на трка со 35 пречки - ми беше важно да се вратам во живот, вели таа.

Трибалион трките се исклучително тешки, а Тамара Ступкин е една од оние кои успеаја да поминат 23 километри, да надминат 35 препреки и да ја завршат трката. Пливаше, носеше трупци, трчаше, скокаше преку препреки и сето тоа само еден месец по хемотерапија.
-За мене беше важно да се вратам во живот и да си покажам дека сè уште сум тука и дека сè е во ред, вели Тамара.

На прашањето колку е тешко да се учествува на ваква трка од скала од 1 до 10, Тамара рече 12.

„Кога аплицирав за трибалион трката, знаев дека нема да биде лесно, но апсолутно не можев да замислам колку навистина ќе биде тешко“, изјави Тамара Ступкин за РТС.

Таа вели дека порано се занимавала со кросфит, трчала рекреативно, пешачела редовно и сметала дека тоа ќе ѝ овозможи релативно лесно да ја мине трката.

„Сепак, навистина не беше така, беше крајно тешко“, додаде Тамара за РТС.

Помина 23 километри и надмина 35 препреки.

„Она што ми е интересно кога ја гледам трката од оваа временска дистанца е фактот дека ми беше потешко на третиот отколку на 23-от километар и на самиот почеток оние искачувања сфатив дека и тие не се наивни “, објаснува Тамара.

Таа изјавува дека во еден момент, нејзините нозе ѝ откажувале, мускулите ја болеле, немала здив. Сепак, како што истакнува, немала намера да се откаже. Имала поддршка и од други учесници кои дури и не знаеле дека завршила со хемотерапија пред еден месец.

„Претпоставувам дека тие не знаеја што преживеав пред сето тоа“, додава Тамара.

На прашањето колку е важна оваа трка за неа, Тамара рече дека во главата ја изедначила победата над болеста со победата на трката, т.е. со завршување на трката.

„За мене беше важно дека по тој магичен круг одење во болници, разни дијагностички процедури, третман што траеше цели шест месеци, за мене беше многу важно да излезам од таа средина и да се вратам во живот и да си покажам дека сè уште сум таму и дека сè е во ред “, заклучи Тамара Ступкин.

За својата борба со ракот, таа раскажа подетално на Инстаграм:

„Оваа ќелава глава има нешто да ти каже. Приказната е долга и не може сè да се стави во овие редови, но крајот е среќер...
Мојата приказна за рак започна изненадно, да, како и сите интересни приказни... Значи бев здрава, само по еден единствен симптом, отидов на преглед и итна магнетна резонанца и првата дијагноза беше „никогаш не сме виделе вакво нешто тука и така, и не сме баш сигурни што е тоа, но ова е малигно “.
Нешто од 7 цм растеше во мене во тој момент, ееј 7 цм !!! Не сум сигурна дека некогаш ќе можам да кажам со зборови како се чувствував во тие моменти, но светот што го познавав дотогаш, се сруши. На оваа глава.
Немоќ. Тага. Очај. Па, не се чувствувам толку болно! Не можам сега да умрам, морам да купам стан. Од каде го добив? Како? Зилион прашања. И без конкретен одговор три месеци.
Единственото прашање што никогаш претходно не сум го поставила е „Зошто баш мене?“ И што ли уште не. Ракот не бира...“ 

(Продолжува на Инстаграм)