Уна има Данунов синдром, родителите како бебе ја оставиле во дом: Силвана ја посвоила – Ова се случува кога љубовта е бескрајна и посебна

Добивај вести на Viber

Поминаа осум години откако новинарката Ана Водинелиќ ја крсти Уна Веселиновиќ (16) во црквата „Света Петка“ во Париз. Во тоа време, Уна живееше таму со нејзината мајка Силвана, која посвои дете со Даунов синдром, со нејзиниот сопруг Ненад Веселиновиќ од Јагодина. Тие се родители на синот Даниел (35) и ќерката Даниела (34) и имаат четири внуци Ленка, Анѓелка, Даница и Арсенија.

- Во 2016 година, новинарските патишта ме доведоа до Силвана и Уна, а нашето пријателство нè зближи. Животот нè зближи и нè раздели во текот на изминатите осум години во различни насоки, околности и предизвици, а нашата љубов продолжува. И секој пат нашите средби, дружења, приказни, се полни со емоции и искреност - вели Ана.

Уна е родена со Даунов синдром, и на инсистирање на нејзиниот татко, таа била предадена.

Времето лета, а Ана се сеќава на денот кога ги запознала Силвана и Уна и ја слушнала нивната приказна во Јагодина, а потоа ја објавила во „Жена Блиц“.

- Со нив ми се случи роман во живо бидејќи запознав две големи души. Текстот го напишав со многу инспирација. Силвана, геронтолошка медицинска сестра, покрај бројните семејни обврски, со многу љубов, трпение, вложување, предизвици, пречки и упорност, успеа да стане мајка на Уна во нашата земја, дури и на хартија. Повеќето примери за овој тип на човечност остануваат на ниво на згрижувачко семејство, кое е многу почитувано, особено кога станува збор за деца со посебни потреби.

Текстот за Силвана и Уна доби многу позитивни коментари, а беше и трогателен затоа што самата Силвана немала среќно детство. Силвана самостојно и случајно дозна пред да стане полнолетна дека е посвоена, а на 18 години се омажи и роди син.

Уна е родена во Неготин. На инсистирање на нејзиниот татко, веднаш по нејзиното раѓање, нејзините родители се откажале од неа и никогаш повеќе не прашале за неа.

- Уна ја запознав како напуштено тригодишно дете во белградскиот Центар за заштита на доенчиња, деца и млади „Звечанска“. Таа ми го допре срцето и душата уште од првата средба. Кратко пред тоа, мојот син отиде во Легијата на странци, мојот сопруг доби работа во Париз, а јас решив да ги отворам вратите на мојот живот и на Уна. Ја научив да џвака, да оди, да не се плаши од гаснење на светлото, да кажува слогови, самостојно да користи тоалет... Секогаш со многу специјалисти во соработка.

Уна не зборува, но разбира сè

Од Уна, Силвана го доби максималниот емоционален, интелектуален и психолошки развој како девојче со Даунов синдром.

- Од неа создадов среќно и бескрајно сакано дете, и се исполнив со уште едно мајчинство, иако не биолошко, но нема разлика во љубовта. Уна е мој благослов, сила, среќа, гордост засекогаш.

По девет години поминати во Париз, со ќерките Даца и Уна, снаата Тања и внуците, таа се врати во Јагодина, додека нејзиниот син и сопруг работат во странство.

- Уна е одлична ученичка од седмо одделение во Специјалното училиште „11 Мај“ и ќе учи таму, како и во средно училиште - вели Силвана.

За здравјето на Уна е важно таа да ослабе. Веќе два месеци е под надзор на стручни лекари и тренерката Марија Милошевиќ, во чија теретана редовно оди.

- Таа ослабе десет килограми со посебна диета и редовни вежби со нејзиниот тренер Марија, која ја обожава. Научи сама да оди на училиште, а јас го следам нејзиниот пат на посебен рачен часовник преку кој комуницирам со неа.

Иако Уна не зборува, медицинскиот тест покажа дека таа разбира 99 проценти од она што трпеливо ѝ се кажува.

- Уна е пријателка, навикната е да живее со деца во семејството. И да дава и прима многу љубов од нив. Ја сака мачката, знае како да покаже што сака да носи, се лути кога нејзините ветувања не се исполнети и има многу емпатија кон другите луѓе.

Силвана е добитничка на вредни награди за човештвото и е почитувана во својата заедница. Со Уна, тие со задоволство беа видени во домашните медиуми како совршен пример дека љубовта вреди злато за сите меѓучовечки цели, желби, амбиции и планови.