„Знаеш, не го сакав тоа“: Царски рез - зошто мајките понекогаш се срамат од тоа?

Добивај вести на Viber

Забележав дека многу мајки, кога ќе ги прашаат како се породиле, се срамат да кажат дека се породиле со царски рез. „Знаеш, не сакав“ и „Завршив со царски рез по 12 часа породување“ често се неопходен дел од објаснувањето зошто сте родиле дете „неприродно“. Бидејќи само едно раѓање е природно, па претпоставувам дека ова е неприродно, а воедно и малку срамно?

Мајките кои се породуваат со царски рез имаат поголема веројатност да страдаат од постпородилна депресија, според една студија. Дали е тоа поради самиот царски рез или поради нашите и туѓите очекувања и еден вид општествена стигматизација на таквото раѓање?

Зошто мајките се срамат од царски рез?

Постојат неколку елементи кои играат улога:

1. Царскиот рез често се смета за привилегија на богатите кои сакаат безболно породување и непроменет изглед таму долу, а сè што е привилегија на група е автоматски осудено.

2. Само вагиналното породување се смета за природно, па затоа ова е неприродно, претпоставувам дека е второ најдобро. Затоа, како мајка, вие не сте кандидатка за Мајка на годината.

Царскиот рез не е мода. Не на сите. Иако, ако тоа може да се смета за привилегија, повеќето жени сепак завршуваат со царски рез против своја волја. На крајот на краиштата, ако добиеш посекотина на стомакот, не е како да се извлечеш без трага.

Јас не го избрав породувањето со царски рез

Не дојдов и не побарав да ме анестезираат и да ме отворат за да станам мајка. Дефинитивно не мислев дека ќе избегнам болка со царски рез бидејќи ако немате болка од контракции за време на вагинално породување, можете да очекувате постоперативна болка.

Се сеќавам на станувањето од кревет по царскиот рез како најтешкиот физички дел од мојот живот, нема шанси да станам, ме боли како пекол. И сè уште боли со недели потоа.

Кога докторот рече дека ќе имам царски рез од x причина, не скокнав од столот од радост. Не се чувствував привилегирана. Звучеше сериозно, прашав уште еднаш, потоа вториот пат дали е можно вагинално породување (бидејќи тоа го планирав) и кога ми ги кажаа можните ризици и своето професионално мислење, сопругот и јас се погледнавме и реков: Ти си доктор, не ние, ќе имаме царски рез.

Требаше да инсистираш на природно породување, вака твоето бебе остана без вредни работи за имунитет, ги прочитав советите на една жена на друга на форум уште пред да се породам.

„Царски рез не е породување“ и „Природното породување е единственото здраво за бебето“ се две реченици што често се пренесуваат на форуми или коментари на Фејсбук. И тоа се две многу ограничувачки и навредливи реченици.

Исто така, прочитав за посебен коктел од бактерии што се пренесува од мајка на дете во породилниот канал и кој го формира основниот микробиом за тоа бебе и е основа за создавање добар имунолошки систем. Бев свесна за тоа кога слушнав за царски рез, но тоа не беше пресудно за мене.

Им верувам на лекарите, иако некои од вас можеби ќе ми се смеат. Тие сигурно знаат повеќе од оние од нас кои знаат за медицината од Интернет.

Лекарите не сакаат мешање во нивната професија, исто како што повеќето од нас не сакаат мешање во работата што ја работиме добро веќе 20 години.

Не сакав да бидам одговорна ако нешто му се случи на моето бебе за време на вагиналното породување. Не само што познавам личност чиј брат останал без кислород и, за жал, останал инвалид за цел живот, туку и јас самата речиси умрев при породување по 14 часа породување бидејќи бев преголема и едвај можев да излезам.

Мајка ми ми раскажа како бабиците неколку пати шепнале дека детето ќе остане без воздух, дека тоа нема да биде добро. За среќа, се покажа добро. Но што ако не беше?

Ако моето инсистирање на природно породување предизвикало моето бебе да претрпи некаква штета, никогаш не би си простила за тоа.

Затоа сум сигурна дури и денес дека тоа беше одлична одлука. Впрочем, подоцна ме утеши статија од еден познат американски доктор кој рече дека со текот на времето, разликите во микробиомите помеѓу бебињата родени со царски рез и оние родени вагинално генерално се изедначуваат. Значи, не е како да ќе му наштетувам на детето засекогаш.

Сите читаме многу, денес повеќе од кога било ги знаеме своите права, а се замислуваме и себеси како кралици-мајки кои со својата сила донесоа суштество на свет во моменти на најголема болка. Ми се чини дека голем број жени ја почитуваат таа жртва за оние жени кои се породиле со царски рез. И подоцна на истите тие деца.

ТЕ РОДИВ 20 ЧАСА, А ТИ МЕНЕ ВАКА МИ ВАЌАШ!?

„Ајде да ја префрлиме вината на некого затоа што е роден за полесно да се манипулира со него.“

Царскиот рез не е породување и природното породување е единственото здраво за бебето се две реченици што често се споделуваат низ форумите или коментарите на Фејсбук. И тоа се две многу ограничувачки и навредливи реченици со кои жените-мајки-жртви-кралици се обидуваат да се постават на пиедесталот на мајчинството затоа што се мачеле повеќе од овие помодерки, иако повеќето помодерки не се. Тоа беше вонредна ситуација.

Време е конечно да размислиме, не двапати, туку десет пати, пред да ѝ напишеме нешто на мајка која направила сè што можела за своето дете во ситуација што не ја планирала.

А како си се породила, никого не го интересира, и нема да му биде важно на детето. На децата им е потребна вашата љубов и внимание.