Беше мајор на српската армија, па го промени полот: Како денес живее Хелена како жена
фото:ATA Images
5 години по промената на полот - како денес живее Хелена, која некогаш беше мајор на српската армија
„Изгубив сè што можеше да се изгуби - тогаш решив да почнам да живеам повторно. Конечно како што јас сакам", во овие две реченици се содржат пет години од новиот живот на Хелена Вуковиќ, пишува nova.rs.
Нејзината приказна е сага за успешната потрага и копнеж кон себе. Хелена е родена во 1973 година како М.В. Таа одеше во Военото средно училиште, а потоа и на Воената академија во 1996 година.
Беше во стручна служба до 2014 година, кога се пензионираше со ранг мајор, бидејќи објави дека влегува во процес на прилагодување на полот на нејзиниот родов идентитет. Во претходниот живот, таа имаше сопруга и четири деца, по што започна целосно ново искуство, како што гордо раскажува - преовладила слободата.
„Пред точно пет години, ми се случи формален и физички почеток на нов живот, имав операција за промена на полот. Интервенцијата беше прилично тешка, траеше пет и пол часа. Операцијата беше круна на транзицијата што траеше доста време за мене. Започна во јануари 2015 година и операцијата беше во мај 2016 година за некое рекордно време. Веднаш реков - ми се брза, би сакала да го поминам остатокот од мојот живот што е можно подобро. Кога сè се сруши како кула од билети, се плати високата цена, го изгубив бракот и работата. Јас сум разведена, пензионирана сум. Слободата преовлади. Транзицијата беше ослободувачка за мене. Таа се сеќава на секој дел од транзицијата - растење на гради, болка, влегувате во пубертет, но во спротивна насока. Влакната на телото се истенчуваат, па исчезнуваат. Им здодеав на сите мои пријатели околу мене, 'види градите ми пораснаа' - се однесував како тинејџерка“, се присетува Хелена во интервју за Нова.рс.
Таа исто така се сеќава како влегла во операционата сала, денот кога сè се сменило.
„Буквално влегов во операционата сала како на плажа. Не размислувате за тоа што ќе се случи следно, дали ќе ве повреди или дали ќе можете да станете и да носите катетер. Па, не ме интересираше ништо, сето тоа е привремено. Првото нешто што го паметам после операцијата беше дека барав телефон, да направам селфи. Напишав под фотографијата ‘Добар ден, свету’. Анестезијата продолжи да дејствува, повторно заспав и првиот пат кога се разбудив, сакав да видам дали навистина се променило нешто. Имав цел куп завои и си реков 'готово е, готово е'“, вели Хелена.
Таа не може да го заборави првото туширање, првиот состанок со новата и, конечно, вистинската себеси.
„Почнав да го живеам мојот сон. Најдов постојана работа, најдов нова девојка, се преселивме во Нови Сад да живееме заедно. Ние сме заедно четири години, сега таа е моја свршеница, го чекаме законот, па да можеме да склучиме и истополов брак.“
Тој стар живот, семејството и сè што остави зад себе - болна тема.
„Мора да научите да живеете со последиците од вашите одлуки. Подобро на овој начин отколку да останев како што бев и да полудев. Ова се некои работи кои болат. Се чувствувам подобро и поквалитетно, па можам да им се дадам повеќе на нив во некоја иднина“, вели татко на четири деца.
Нејзината приказна беше потресна и револуционерна за средина како што е Србија.
фото:ATA Images
„Тоа беше почеток на трансреволуцијата во Србија. Немаше да одекне ако бев шивачка или фармацевт, сепак бев армиски офицер со виш чин. Тоа доби поинаква конотација. Медиумите помогнаа, што ја приближи целата приказна до јавноста, и подарија човечки момент. Бидејќи приказната допре повеќе до јавноста, позитивните коментари имаа предност пред негативните. Стана вистински и опиплив случај, веќе не беше само замислена приказна. Успеавме да ги издејствуваме измените и дополнувањата во Законот за матични книги - сега родовите промени може да се запишат во матичните книги “, вели Хелена.
